Encontrados 28 resultados para: boni
Produxitque Dominus Deus de humo omne lignum pulchrum visu et ad vescendum suave, lignum etiam vitae in medio paradisi lignumque scientiae boni et mali. (Liber Genesis 2, 9)
de ligno autem scientiae boni et mali ne comedas; in quocumque enim die comederis ex eo, morte morieris”. (Liber Genesis 2, 17)
oleum ad luminaria concinnanda, aromata in unguentum et in thymiama boni odoris, (Liber Exodus 25, 6)
dicens: “Sume tibi aromata prima myrrhae electae quingentos siclos et cinnamomi boni odoris medium, id est ducentos quinquaginta siclos, calami suave olentis similiter ducentos quinquaginta, (Liber Exodus 30, 23)
Dixitque Dominus ad Moysen: “Sume tibi aromata, stacten et onycha, galbanum boni odoris et tus lucidissimum; aequalis ponderis erunt omnia. (Liber Exodus 30, 34)
Si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri, non potero praeterire sermonem Domini, ut vel boni quid vel mali proferam ex corde meo, sed, quidquid Dominus dixerit, hoc loquar? (Liber Numeri 24, 13)
Parvuli vestri, de quibus dixistis quod captivi ducerentur, et filii, qui hodie boni ac mali ignorant distantiam, ipsi ingredientur; et ipsis dabo terram, et possidebunt eam. (Liber Deuteronomii 1, 39)
ait Ionathan ad David: “Vivit Dominus, Deus Israel, investigabo sententiam patris mei hoc fere tempore cras vel perendie; et si aliquid boni fuerit super David, et non statim miserim ad te et notum tibi fecerim, (Liber I Samuelis 20, 12)
Homines isti boni satis fuerunt nobis et non molesti; nec quidquam aliquando periit omni tempore, quo sumus conversati cum eis in deserto. (Liber I Samuelis 25, 15)
Respondebatque ei Absalom: “Vide, sermones tui sunt boni et iusti, sed non est qui te audiat constitutus a rege”. Dicebatque Absalom: (Liber II Samuelis 15, 3)
Ad quem Ioab dixit: “Non es vir boni nuntii in hac die, sed nuntiabis in alia; hodie enim non nuntiabis bona, eo quod filius regis est mortuus”. (Liber II Samuelis 18, 20)
Dixeruntque ad invicem: “Non recte facimus; haec enim dies boni nuntii est, et nos tacemus. Si noluerimus nuntiare usque mane, sceleris arguemur; venite, eamus et nuntiemus in aula regis”. (Liber II Regum 7, 9)
