Encontrados 11 resultados para: aruit
Aruit tamquam testa palatum meum, et lingua mea adhaesit faucibus meis, et in pulverem mortis deduxisti me. (Liber Psalmorum 22, 16)
Percussum est ut fenum et aruit cor meum, etenim oblitus sum comedere panem meum. (Liber Psalmorum 102, 5)
Aquae enim Nemrim desertae erunt, quia aruit herba, defecit germen, viror omnis interiit. (Liber Isaiae 15, 6)
Egeni et pauperes quaerunt aquas, et non sunt, lingua eorum siti aruit. Ego, Dominus, exaudiam eos, Deus Israel non derelinquam eos. (Liber Isaiae 41, 17)
HETH. Denigrata est super carbones facies eorum, et non sunt cogniti in plateis: adhaesit cutis eorum ossibus, aruit et facta est quasi lignum. (Lamentationes 4, 8)
“Ego quoque prohibui a vobis imbrem, cum adhuc tres menses superessent usque ad messem; et plui super unam civitatem et super alteram civitatem non plui: pars una compluta est, et pars, super quam non plui, aruit. (Prophetia Amos 4, 7)
Et videntes discipuli mirati sunt dicentes: “Quomodo continuo aruit ficulnea?”. (Evangelium secundum Matthaeum 21, 20)
Et recordatus Petrus dicit ei: “Rabbi, ecce ficus, cui maledixisti, aruit”. (Evangelium secundum Marcum 11, 21)
Et aliud cecidit super petram et natum aruit, quia non habebat umorem. (Evangelium secundum Lucam 8, 6)
Si quis in me non manserit, missus est foras sicut palmes et aruit; et colligunt eos et in ignem mittunt, et ardent. (Evangelium secundum Ioannem 15, 6)
Et alter angelus exivit de templo clamans voce magna ad sedentem super nubem: “Mitte falcem tuam et mete, quia venit hora, ut metatur, quoniam aruit messis terrae”. (Apocalypsis Ioannis 14, 15)