Encontrados 58 resultados para: Lumen
et missus est Raphael angelus sanare duos, Thobin desquamare ab albuginibus oculorum eius, ut videret oculis lumen Dei, et Saram filiam Raguel dare Thobiae filio Thobis uxorem, et colligare Asmodeum daemonium nequissimum, quoniam Thobiae contigit possidere eam prae omnibus, qui volebant accipere eam. In illo tempore reversus est Thobi de atrio in domum suam; et Sara filia Raguel descendit et ipsa de loco superiori. (Liber Thobis 3, 17)
Et exivit Thobias et vocavit illum et dixit ei: “Iuvenis, pater te rogat”. Et introivit ad eum, et prior Thobis salutavit eum. Et ille dixit ei: “Gaudium tibi magnum sit!”. Et respondens Thobi dixit illi: “Quid mihi adhuc gaudium est? Homo sum inutilis oculis et non video lumen caelorum, sed in tenebris positus sum sicut mortui, qui non amplius vident lumen. Vivus ego sum inter mortuos. Vocem hominum audio et ipsos non video”. Et dixit ei: “Forti esto animo; in proximo est, ut a Deo cureris. Forti animo esto!”. Et respondit illi Thobi: “Thobias filius meus vult ire in Mediam. Nonne poteris ire cum illo et ducere illum? Et dabo tibi mercedem tuam, frater”. Et dixit illi: “Potero ire cum illo, quoniam novi omnes vias et aliquotiens ivi in Mediam et perambulavi omnes campos eius et montes et omnes commeatus scio”. (Liber Thobis 5, 10)
“Vae mihi, fili, quia te dimisi ire, lumen oculorum meorum!”. (Liber Thobis 10, 5)
Asperge fel piscis in oculis eius; et detrahet medicamentum et decoriabit albugines de oculis eius. Et respiciet pater tuus et videbit lumen”. (Liber Thobis 11, 8)
et lacrimatus est et dixit ei: “Video te, fili, lumen oculorum meorum!”. Et dixit: “Benedictus Deus, et benedictum nomen illius magnum, et benedicti omnes sancti angeli eius in omnia saecula, (Liber Thobis 11, 14)
Et concurrerunt omnes a minimo usque ad magnum, quoniam mirum erat eis illam reversam esse. Et aperuerunt portam et receperunt eas et accendentes ignem ad lumen congyraverunt eam. (Liber Iudith 13, 13)
Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen. (Liber Iob 22, 28)
Numquid est numerus militum eius? Et super quem non surget lumen illius? (Liber Iob 25, 3)
Quando splendebat lucerna eius super caput meum, et ad lumen eius ambulabam in tenebris. (Liber Iob 29, 3)
Ecce extendit circum se lumen suum et fundamenta maris texit. (Liber Iob 36, 30)
Subter omnes caelos ipsum revolvit, et lumen illius super terminos terrae. (Liber Iob 37, 3)
Fulgur proicitur a nube, et nubes spargunt lumen suum; (Liber Iob 37, 11)
