Encontrados 563 resultados para: sal
Joab, syn Serui, zauważył, że serce króla zwróciło się do Absaloma, (2 Księga Samuela 14, 1)
Zwrócił się król do Joaba: Dobrze więc, uczynię tę rzecz. Idź i przyprowadź młodego Absaloma! (2 Księga Samuela 14, 21)
Joab powstał i udał się do Geszur, i sprowadził Absaloma do Jerozolimy. (2 Księga Samuela 14, 23)
Król jednak oświadczył: Niech wróci do swojego domu, ale twarzy mojej nie będzie widział. Absalom wrócił do swojego domu, ale twarzy króla nie widział. (2 Księga Samuela 14, 24)
W całym Izraelu nie było człowieka tak pięknego jak Absalom. O nim wygłaszano pochwały: Od stóp do głowy nie było na nim skazy. (2 Księga Samuela 14, 25)
Absalomowi urodziło się trzech synów i jedna córka. Nazywała się Tamar. Była to kobieta o pięknym wyglądzie. (2 Księga Samuela 14, 27)
Absalom przebywał przez dwa lata w Jerozolimie, lecz króla osobiście nie oglądał. (2 Księga Samuela 14, 28)
Absalom posłał do Joaba, ażeby go wysłać do króla. On jednak nie chciał przyjść do niego. I posłał po niego po raz drugi, ale nie chciał przyjść. (2 Księga Samuela 14, 29)
Rzekł wtedy do swoich poddanych: Spójrzcie na to pole, które ma Joab obok mojego: rośnie na nim jęczmień. Idźcie, spalcie go ogniem! I słudzy Absaloma spalili pole ogniem. (2 Księga Samuela 14, 30)
Powstał Joab i przyszedłszy do domu Absaloma zapytał: Czemu twoi słudzy spalili ogniem pole, które do mnie należy? (2 Księga Samuela 14, 31)
Odpowiedział Absalom Joabowi: Posyłałem przecież do ciebie wezwanie: Przyjdź tutaj, poślę cię do króla z poselstwem. Po co przybyłem z Geszur? Lepiej by było, gdybym tam pozostał. Teraz chcę zobaczyć twarz króla. Jeśli jestem winny, niech mnie zabije! (2 Księga Samuela 14, 32)
Joab udał się więc do króla i przekazał mu wiadomość. On zaś przywołał Absaloma. Ten przybył do króla i oddał pokłon królowi aż do ziemi. A król ucałował Absaloma. (2 Księga Samuela 14, 33)
