Encontrados 26 resultados para: obdarzył

• bo On obdarzył życiem naszą duszę, a nodze naszej nie dał się potknąć. (Księga Psalmów 66, 9)

• On z wielkim przepychem udał się do Ptolemaidy i spotkał się z obydwoma królami. Tam obdarzył ich, a także ich przyjaciół srebrem, złotem i wielu innymi upominkami. Znalazł więc u nich łaskę. (1 Machabejska 10, 60)

• Niektórzy z przyjaciół Heliodora zaraz poprosili Oniasza, aby modlił się do Najwyższego, aby obdarzył życiem tego, który już wydawał naprawdę ostatnie tchnienie. (2 Machabejska 3, 31)

• Kiedy zaś arcykapłan składał ofiarę, ci sami młodzieńcy, przybrani w te same szaty, ukazali się ponownie Heliodorowi i stanąwszy powiedzieli: Wiele podziękowań złóż arcykapłanowi Oniaszowi! Dzięki niemu bowiem Pan obdarzył cię życiem. (2 Machabejska 3, 33)

• [Obdarzył go] szatą świętą, ze złota, purpury fioletowej i czerwonej, robotą hafciarską wykonaną; woreczkiem z urim i tummim do wyjaśniania prawdy, misternie utkanym ze szkarłatu, (Mądrość Syracha 45, 10)

• Pan Bóg Mnie obdarzył językiem wymownym, bym umiał przyjść z pomocą strudzonemu, przez słowo krzepiące. Każdego rana pobudza me ucho, bym słuchał jak uczniowie. (Księga Izajasza 50, 4)

• Owszem, sami Chaldejczycy ich znieważają: gdy zobaczą jakiegoś niemego, który nie może mówić, przynoszą Bela, prosząc go, by go obdarzył mową, jakby on mógł ich usłyszeć. (Księga Barucha 6, 40)

• Bóg zaś obdarzył Daniela przychylnością i miłosierdziem nadzorcy służby dworskiej. (Księga Daniela 1, 9)

• Potem król obdarzył zaszczytami Szadraka, Meszaka i Abed-Nega w prowincji Babilonu. (Księga Daniela 3, 97)

• W tym właśnie czasie wielu uzdrowił z chorób, dolegliwości i [uwolnił] od złych duchów; oraz wielu niewidomych obdarzył wzrokiem. (Ewangelia Łukasza 7, 21)

• Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał - tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił - tych też obdarzył chwałą. (List do Rzymian 8, 30)

• ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. (List do Efezjan 1, 6)