Encontrados 21152 resultados para: nie
i Bogu nieba bluźnili za bóle swoje i wrzody, ale od czynów swoich się nie odwrócili. (Apokalipsa Św. Jana 16, 11)
I ujrzałem wychodzące z paszczy Smoka i z paszczy Bestii, i z ust Fałszywego Proroka trzy duchy nieczyste jakby ropuchy; (Apokalipsa Św. Jana 16, 13)
/Oto przyjdę jak złodziej: Błogosławiony, który czuwa i strzeże swych szat, by nago nie chodzić i by sromoty jego nie widziano/. (Apokalipsa Św. Jana 16, 15)
I nastąpiły błyskawice i głosy, i gromy, i nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi, jakiego nie było, odkąd jest człowiek na ziemi: takie trzęsienie ziemi, tak wielkie. (Apokalipsa Św. Jana 16, 18)
A wielkie miasto rozpadło się na trzy części i miasta pogan runęły. I wspomniał Bóg na Wielki Babilon, by mu dać kielich wina - gniewu zapalczywości swej. (Apokalipsa Św. Jana 16, 19)
I pierzchła każda wyspa, i gór już nie znaleziono. (Apokalipsa Św. Jana 16, 20)
I grad ogromny o wadze jakby talentu spadł z nieba na ludzi. A ludzie Bogu bluźnili za plagę gradu, bo plaga jego jest bardzo wielka. (Apokalipsa Św. Jana 16, 21)
Potem przyszedł jeden z siedmiu aniołów, mających siedem czasz, i tak odezwał się do mnie: Chodź, ukażę ci sąd na Wielką Nierządnicę, która siedzi nad wielu wodami, (Apokalipsa Św. Jana 17, 1)
z którą nierządu się dopuścili królowie ziemi, a mieszkańcy ziemi się upili winem jej nierządu. (Apokalipsa Św. Jana 17, 2)
I zaniósł mnie w stanie zachwycenia na pustynię. I ujrzałem Niewiastę siedzącą na Bestii szkarłatnej, pełnej imion bluźnierczych, mającej siedem głów i dziesięć rogów. (Apokalipsa Św. Jana 17, 3)
A Niewiasta była odziana w purpurę i szkarłat, cała zdobna w złoto, drogi kamień i perły, miała w swej ręce złoty puchar pełen obrzydliwości i brudów swego nierządu. (Apokalipsa Św. Jana 17, 4)
A na jej czole wypisane imię - tajemnica: "Wielki Babilon. Macierz nierządnic i obrzydliwości ziemi". (Apokalipsa Św. Jana 17, 5)
