Encontrados 19 resultados para: dwoje
Ty zaś podnieś swą laskę i wyciągnij rękę nad morze i rozdziel je na dwoje, a wejdą Izraelici w środek na suchą ziemię. (Księga Wyjścia 14, 16)
Powiążesz ze sobą pięć nakryć osobno, a pozostałe sześć osobno. Jednakże szóste nakrycie, które ma wisieć u wejścia do przybytku, złożysz we dwoje. (Księga Wyjścia 26, 9)
Będzie kwadratowy i we dwoje złożony, a długość jego i szerokość będzie wynosiła jedną piędź. (Księga Wyjścia 28, 16)
A wtedy król rozkazał: Rozetnijcie to żywe dziecko na dwoje i dajcie połowę jednej i połowę drugiej! (1 Księga Królewska 3, 25)
On zaś odwrócił się, spojrzał na nich i przeklął ich w imię Pańskie. Wówczas wypadły z lasu dwa niedźwiedzie i rozszarpały spośród nich czterdzieści dwoje dzieci. (2 Księga Królewska 2, 24)
Pewna kobieta spośród żon uczniów proroków wołała do Elizeusza tymi słowami: Twój sługa a mój mąż umarł. A ty wiesz, że twój sługa bał się Pana. Lecz lichwiarz przyszedł, aby zabrać sobie dwoje moich dzieci na niewolników. (2 Księga Królewska 4, 1)
Piersi twe jak dwoje koźląt, bliźniąt gazeli, co pasą się pośród lilii. (Pieśń nad pieśniami 4, 5)
Piersi twe jak dwoje koźląt, bliźniąt gazeli. (Pieśń nad pieśniami 7, 4)
Główna budowla miała dwoje drzwi i sanktuarium (Księga Ezechiela 41, 23)
miało dwoje drzwi; drzwi miały dwa skrzydła ruchome: dwa skrzydła - jeden drzwi i dwa skrzydła drugie drzwi. (Księga Ezechiela 41, 24)
Daniel odrzekł: Dobrze! Skłamałeś na swą własną zgubę. Już bowiem anioł Boży otrzymał od Boga wyrok na ciebie, by cię rozedrzeć na dwoje. (Księga Daniela 13, 55)
Wtedy Daniel powiedział do niego: Dobrze! Skłamałeś i ty na swoją własną zgubę. Czeka bowiem anioł Boży z mieczem w ręku, by rozciąć cię na dwoje, by was wytępić. (Księga Daniela 13, 59)