1 Krzycz na całe gardło, nie przestawaj! Podnoś głos twój jak trąba! Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i domowi Jakuba jego grzechy!
2 Szukają Mnie dzień za dniem, pragną poznać moje drogi, jak naród, który kocha sprawiedliwośći nie opuszcza Prawa swego Boga. Proszą Mnie o sprawiedliwe prawa, pragną bliskości Boga:
3 Czemu pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś? Umartwialiśmy siebie, a Tyś tego nie uznał? Otóż w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie wszystkich waszych robotników.
4 Otóż pościcie wśród waśni i sporów, i wśród bicia niegodziwą pięścią. Nie pośćcie tak, jak dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości.
5 Czyż to jest post, jaki Ja uznaję, dzień, w którym się człowiek umartwia? Czy zwieszanie głowy jak sitowie i użycie woru z popiołem za posłanie - czyż to nazwiesz postem i dniem miłym Panu?
6 Czyż nie jest raczej ten post, który wybieram: rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać;
7 dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków.
8 Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pańska iść będzie za tobą.
9 Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On [rzeknie]: Oto jestem! Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie,
10 jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem.
11 Pan cię zawsze prowadzić będzie, nasyci duszę twoją na pustkowiach. Odmłodzi twoje kości, tak że będziesz jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się nie wyczerpie.
12 Twoi ludzie zabudują prastare zwaliska, wzniesiesz budowle z odwiecznych fundamentów. I będą cię nazywać naprawcą wyłomów, odnowicielem rumowisk - na zamieszkanie.
13 Jeśli powściągniesz twe nogi od przekraczania szabatu, żeby w dzień mój święty spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana - czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróży, tak by nie przeprowadzać swej woli ani n
14 wtedy znajdziesz twą rozkosz w Panu. Ja cię powiodę w triumfie przez wyżyny kraju, karmić cię będę dziedzictwem Jakuba, twojego ojca. Albowiem usta Pańskie to wyrzekły.
Versículos relacionados com Księga Izajasza, 58:
Izajasza 58 to rozdział, który dotyczy prawdziwej religijności i postu, który podoba się Bogu. Lud Izraela wykonywali swoje rytuały religijne, ale nie praktykowali sprawiedliwości i miłosierdzia, co było prawdziwym celem Boga. Dlatego prorok Izajasz zachęca ludzi do życia sprawiedliwości i miłości do bliźniego i żałosnego za swoje grzechy. Poniższe wersety są powiązane z tematami omówionymi w Izajasza 58:
Przysłów 21:3: „Wykonanie sprawiedliwości i osądzanie z prawością jest bardziej akceptowalne dla Pana niż oferowanie ofiar”. Ten werset pokazuje, że Pan bardziej ceni sprawiedliwość niż rytuały religijne.
Mateusza 9:13: „Ale idź i nauczyłem się, co to znaczy: Miłosierdzie, a nie poświęcenie. Bo nie przyszedłem nazywać sprawiedliwymi, ale grzesznikami, do pokuty”. Jezus cytuje fragment Starego Testamentu, aby podkreślić znaczenie miłosierdzia, a nie poświęcenia.
Jakuba 1:27: „Czysta i nieskazitelna religia przed naszym Bogiem i Ojcem jest: Werset ten wzmacnia znaczenie praktyki sprawiedliwości i miłosierdzia.
1 Jana 3:17-18: „Teraz ten, kto ma zasoby tego świata i przychodzi do swojego brata, aby cierpieć, i zamknąć serce, jak miłość Boga może pozostać w nim? Język, ale dla dzieł i prawdy. " Ten werset zachęca chrześcijan do okazywania miłości do swoich braci poprzez ich działania.
Mateusza 25:40: „A król na nie odpowie, Terde, mówię wam, ilekroć to zrobiłeś jednemu z moich braci, nawet z najmłodszych, które mi zrobiłeś”. W tym wersecie Jezus uczy, że kiedy pomagamy innym, służymy Mu.
Capítulos: