Księga Hioba, 12
1. Hiob na to odpowiedział:
2. Prawda, jesteście potężni, a z wami już mądrość zaginie...
3. I ja mam rozsądek jak wy, /nie ustępuję wam w niczym/. Komu te rzeczy nieznane?
4. Na drwiny się bliźnich narażam, gdy proszę, by Bóg się odezwał. Z czystego, prawego się śmieją.
5. Wzgarda dla ginących - myśli bezpieczny - popchnąć tego, komu nogi się chwieją.
6. Spokojne namioty złoczyńców, kto gniewa Boga, jest dufny; za rękę go Bóg prowadzi.
7. Zapytaj zwierząt - pouczą. I ptaki w powietrzu powiedzą.
8. Zapytaj Podziemia, wyjaśni; pouczą cię i ryby w morzu.
9. Któż by z nich tego nie wiedział, że ręka Pana uczyniła wszystko:
10. w Jego ręku - tchnienie życia i dusza każdego człowieka.
11. Czyż ucho nie bada mowy, a smak nie kosztuje pokarmu?
12. (Więc tylko) u starców jest mądrość, roztropność u wiekiem podeszłych?
13. On ma potęgę i rozum, rozsądek znać w Jego planach.
14. Gdy On rozwali - któż odbuduje, gdy zamknie, kto by otworzył?
15. Gdy wody wstrzyma - jest susza; zwolni je - ziemię spustoszą.
16. U Niego zwycięstwo i siła, ma w ręku błądzących i kłamców.
17. Radców przyda niemądrych, a sędziów wyzuje z rozsądku.
18. Królów pozbawi ich władzy i sznurem skrępuje ich biodra.
19. Kapłanów pośle nierozważnych, powali największych mocarzy.
20. Głos uzdolnionym odbierze, rozsądku pozbawi i starców,
21. pogardą okryje szlachetnych, bo pas odepnie mocarzom.
22. Głębinom wydrze tajniki, oświetli odwieczne ciemności,
23. narody pomnoży i zgubi, jak dowódca ich prowadzi.
24. Rządcom ziem odbierze rosądek, po bezdrożach pozwoli im błądzić;
25. macają w ciemności bez światła, chwieją się jak pijani.