Znaleziono 20 Wyniki dla: ruina
Respondens autem, qui nuntiabat: “Fugit, inquit, Israel coram Philisthim, et ruina magna facta est in populo; insuper et duo filii tui mortui sunt, Ophni et Phinees, et arca Dei capta est”. (Liber I Samuelis 4, 17)
immolavit diis Damasci victimas percussoribus suis et dixit: “Dii regum Syriae auxiliantur eis; quos ego placabo hostiis, et aderunt mihi”, cum e contrario ipsi fuerint ruina ei et universo Israel. (Liber II Paralipomenon 28, 23)
et irritaverunt eum in adinventionibus suis, et irrupit in eos ruina. (Liber Psalmorum 106, 29)
boves nostrae crassae. Non est ruina maceriae neque egressus neque clamor in plateis nostris. (Liber Psalmorum 144, 14)
Substantia divitis urbs fortitudinis eius, ruina pauperum egestas eorum. (Liber Proverbiorum 10, 15)
Fortitudo simplici via Domini et ruina his, qui operantur malum. (Liber Proverbiorum 10, 29)
Qui custodit os suum, custodit animam suam; qui autem incautus est eloquio, ruina est ei. (Liber Proverbiorum 13, 3)
In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ruina principis. (Liber Proverbiorum 14, 28)
Qui despicit pauperem, exprobrat Factori eius; et, qui in ruina laetatur alterius, non erit impunitus. (Liber Proverbiorum 17, 5)
Os stulti ruina eius, et labia ipsius laqueus animae eius. (Liber Proverbiorum 18, 7)
Gaudium iusto est facere iudicium, et ruina operantibus iniquitatem. (Liber Proverbiorum 21, 15)
Cum ceciderit inimicus tuus, ne gaudeas, et in ruina eius ne exsultet cor tuum, (Liber Proverbiorum 24, 17)
