Fondare 1417 Risultati per: Sol
sed ante passi, et contumeliis affecti (sicut scitis) in Philippis, fiduciam habuimus in Deo nostro, loqui ad vos Evangelium Dei in multa sollicitudine. (Epistula I ad Thessalonicenses 2, 2)
Ita desiderantes vos, cupide volebamus tradere vobis non solum Evangelium Dei, sed etiam animas nostras: quoniam carissimi nobis facti estis. (Epistula I ad Thessalonicenses 2, 8)
deprecantes vos, et consolantes, testificati sumus, ut ambularetis digne Deo, qui vocavit vos in suum regnum et gloriam. (Epistula I ad Thessalonicenses 2, 12)
Nos autem fratres desolati a vobis ad tempus horæ, aspectu, non corde, abundantius festinavimus faciem vestram videre cum multo desiderio: (Epistula I ad Thessalonicenses 2, 17)
Propter quod non sustinentes amplius, placuit nobis remanere Athenis, solis: (Epistula I ad Thessalonicenses 3, 1)
ideo consolati sumus, fratres, in vobis in omni necessitate et tribulatione nostra, per fidem vestram, (Epistula I ad Thessalonicenses 3, 7)
Itaque consolamini invicem in verbis istis. (Epistula I ad Thessalonicenses 4, 18)
Propter quod consolamini invicem, et ædificate alterutrum, sicut et facitis. (Epistula I ad Thessalonicenses 5, 11)
Rogamus autem vos, fratres, corripite inquietos, consolamini pusillanimes, suscipite infirmos, patientes estote ad omnes. (Epistula I ad Thessalonicenses 5, 14)
Ipse autem Dominus noster Jesus Christus, et Deus et Pater noster, qui dilexit nos, et dedit consolationem æternam, et spem bonam in gratia, (Epistula II ad Thessalonicenses 2, 16)
Regi autem sæculorum immortali, invisibili, soli Deo honor et gloria in sæcula sæculorum. Amen. (Epistula I ad Timotheum 1, 17)
Quæ autem vere vidua est, et desolata, speret in Deum, et instet obsecrationibus, et orationibus nocte ac die. (Epistula I ad Timotheum 5, 5)