Fondare 527 Risultati per: Dawida i Saul
I zapytał go Saul: Czyim jesteś synem, młodzieńcze? Dawid odrzekł: Jestem synem sługi twego, Jessego z Betlejem. (1 Księga Samuela 17, 58)
Kiedy właśnie przestał przemawiać do Saula, dusza Jonatana przylgnęła całkowicie do duszy Dawida. Pokochał go Jonatan tak jak samego siebie. (1 Księga Samuela 18, 1)
Od tego również dnia Saul zabrał go do siebie i nie pozwolił mu już wrócić do domu ojcowskiego. (1 Księga Samuela 18, 2)
A Dawid wyprawiał się i wiodło mu się dobrze, dokądkolwiek go Saul posyłał. Saul więc ustanowił go dowódcą wojska. [Dawid] był lubiany nie tylko przez cały naród, ale też przez dworzan Saula. (1 Księga Samuela 18, 5)
I zaśpiewały kobiety wśród grania i tańców: Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy. (1 Księga Samuela 18, 7)
A Saul bardzo się rozgniewał, bo nie podobały mu się te słowa. Mówił: Dawidowi przyznały dziesiątki tysięcy, a mnie tylko tysiące. Brak mu tylko królowania. (1 Księga Samuela 18, 8)
I od tego dnia patrzył Saul na Dawida zazdrosnym okiem. (1 Księga Samuela 18, 9)
A oto nazajutrz duch, zesłany przez Boga, opanował Saula, który popadł w szał wewnątrz swojego domu. Dawid tymczasem grał na cytrze, tak jak każdego dnia. Saul trzymał w ręku dzidę. (1 Księga Samuela 18, 10)
I rzucił Saul dzidą, bo myślał: Przybiję Dawida do ściany. Lecz Dawid dwukrotnie tego uniknął. (1 Księga Samuela 18, 11)
Saul bardzo się bał Dawida: bo Pan był z nim, a od Saula odstąpił. (1 Księga Samuela 18, 12)
I dlatego Saul odsunął go od siebie, a ustanowił wodzem nad tysiącem żołnierzy: i tak odbywał wyprawy na oczach ludu. (1 Księga Samuela 18, 13)
Saul widząc, że mu się dobrze powodzi, drżał przed nim. (1 Księga Samuela 18, 15)
