Księga Koheleta, 6
5. i nawet słońca nie widział, i nie wie niczego; on większy ma spokój niż tamten.
5. i nawet słońca nie widział, i nie wie niczego; on większy ma spokój niż tamten.
Rozdział 6 Kaznodziei odzwierciedla kwestię życia i śmierci, a także o ludzkim niezadowoleniu i próżności ziemskich rzeczy. Autor zwraca uwagę, że nawet ci, którzy mają wszystko, czego chcą, mogą nie znaleźć prawdziwej radości w życiu i że śmierć jest nieunikniona dla wszystkich. Aby uzupełnić ten motyw, następuje pięć powiązanych wersetów:
Praca 14:5: „Ale jeśli jego dni są oznaczone, jeśli jego liczba jego miesięcy jest z tobą, a ty ustaliliście mu granice, których nie może przekroczyć”. Ten werset mówi o ograniczeniu życia człowieka, które jest ustanowione przez Boga. Jest to zgodne z myślą autora Ecclesiastes na temat nieuchronności śmierci.
Psalm 90:12: „Naucz nas mówić naszym dniom, że możemy mieć mądre serce”. Ten werset podkreśla znaczenie wyceny czasu, w którym mamy w życiu, i używając go mądrze, ponieważ nie wiemy, jak długo to pozostaje.
Przysłów 23:4-5: „Nie staraj się wzbogacić; przestań zwracać na to uwagę. Kiedy twoje oczy się na niego naprawi, zniknie, bo z pewnością skrzydła jak orła i latać do niebios”. Ten werset wskazuje na niezadowolenie, jakie może przynieść nieustanne poszukiwanie bogactwa, ponieważ jest on ulotny i nie przynosi trwałego szczęścia.
1 Tymoteusza 6:7: „Ponieważ nic nie przynieśliśmy na ten świat i nie możemy nic z niego wziąć; więc trzeba jeść i ubierać, być zadowoleni”. Ten werset podkreśla ideę, że ziemskie rzeczy są ulotne i nie powinny być przedmiotem naszych ciągłych poszukiwań, ponieważ żaden z nich nie może wykraczać poza to życie.
1 Jana 2:17: „Świat i jego chciwość, ale ten, kto czyni woli Boga, pozostaje na zawsze”. Ten werset wzmacnia ideę, że najważniejsze w życiu jest szukanie woli Bożej i żyć zgodnie z nim, ponieważ jest to jedyna rzecz, która trwa poza tym ziemskim życiem.
“Esforce-se, mesmo se for um pouco, mas sempre…” São Padre Pio de Pietrelcina
