Księga Jozuego, 18
2. Pozostało jeszcze wśród Izraelitów siedem pokoleń, które nie otrzymały swego dziedzictwa.
2. Pozostało jeszcze wśród Izraelitów siedem pokoleń, które nie otrzymały swego dziedzictwa.
Joshua 18 dotyczy dystrybucji pozostałej ziemi wśród plemion Izraela, po tym, jak Joshua zakończył wygraną większość Kanaanu. Plemiona Judy i Józefa otrzymały już swoje części, ale wciąż było siedem plemion, które musiały przyjąć swoje ziemie. Następnie Joshua wezwał przywódców plemion, aby narysowali ziemię i podzielić ich sprawiedliwie.
Kapłańska 25:10: „Będziesz konsekrował piętnaście lat, a będziesz wolność na ziemi wszystkim jej mieszkańcom; rok Jubileuszu będzie i każdy z nich dotrze do własności i każdemu z rodziny”. Wspomniany tutaj rok jubileuszu był okres 50 lat, w którym wszystkie długi zostały wybaczone, a wszystkie sprzedane grunty zwróciły ich pierwotne rodziny. Jest to związane z Jozuego 18, ponieważ rozdział dotyczy sprawiedliwego podziału ziemi między plemionami Izraela.
Liczby 34:13: „Są to granice Ziemi, które odziedziczysz przez Lot, te wybory, kapłan i Joshua, syn Num, dadzą ci w posiadanie”. Ten werset opisuje rozkład ziemi Kanaanu wśród plemion Izraela, który jest głównym przedmiotem Jozuego 18.
Powtórzonego Prawa 19:14: „Nie zabierasz kamieni milowych swojego bliźniego, które przodkowie umieścili w waszych synach, na ziemi, która daje wam Pana, Boga twojego, posiadanie”. Werset ten dotyczy szacunku dla nieruchomości innych, który jest ważnym aspektem sprawiedliwego rozmieszczenia gruntów w Jozui 18.
Psalm 16:5-6: „Pan jest częścią mojego dziedziczenia i mojego kielicha; podtrzymujesz moje szczęście. Linie wpadają w pyszne miejsca; tak, to było piękne dziedzictwo”. Ten Psalm mówi o zaufaniu do Pana jako źródła dziedziczenia i szczęścia. W Jozui 18 plemiona Izraela miały szczęście ustalić ich dziedzictwo, w wyniku czego zaufały Bożą opatrzność, aby poprowadzić ten proces.
Izajasza 54:2: „Miejsce twojego namiotu i rozszerz zasłony wasze mieszkania; nie utrudzaj go; swoje struny i dobrze napraw swoje stawki”. Ten werset mówi o wzroście i ekspansji. W Jozui 18 dystrybucja ziemi pozwoliła plemionom Izraela osiedlić się na nowych obszarach i rosnąć jako naród.
“Esforce-se, mesmo se for um pouco, mas sempre…” São Padre Pio de Pietrelcina
