Cattolica Bibbia
 

1 Księga Kronik, 6

34. Aaron zaś i jego synowie zamieniali w dym ofiary na ołtarzu całopalenia i na ołtarzu kadzenia, zgodnie z całą posługą w Miejscu Najświętszym i aby dokonywać przebłagania za Izraela, według tego wszystkiego, co nakazał sługa Boży, Mojżesz.

Versi relativi a 1 Księga Kronik, 6:

Rozdział 6 z 1 Kronik przedstawia genealogię Lewitów, w tym potomków Aarona, pierwszego najwyższego kapłana. Wspomniane są nazwiska przywódców rodzin księgowych i rozmieszczenie miast schronienia. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 1 Kronik 6:

Wyjście 6:16-20: „To są nazwy dzieci Levi, według ich pokoleń: Gérson, Coate i Merari. A lata życia Levi wyniosły sto trzydzieści siedem lat. Dzieci Gérsona: Libni i Simei, według Simei, według Libni i Simei, Do jego rodzin. I dzieci Coate: Arão, Izar, Hebrom i Uziel. A lata życia Coate wyniosły sto trzydzieści lat. ” Ten werset przedstawia pochodzenie plemienia Levi i imiona jego dzieci, w tym Arão, ojca Mojżesza i Aarona.

Liczby 35:6: „A miasta, które dasz Lewicjom, sześć miast schronienia, które sprawiasz, że są ustawione, aby morderca został mile widziany; Werset ten odnosi się do rozmieszczenia miast schronienia, o którym wspomniano w 1 Kronik 6.

Joshua 21:4: „Synowie Aarona z płaszcza, wśród synów Levi, ponieważ szczęście spadło na nich na pierwszym miejscu”. Ten werset podkreśla uprzywilejowaną pozycję potomków Aarona wśród Lewitów, ponieważ zostali wybrani na kapłanów ludu Izraela.

1 Kroniki 6:48: „A jego bracia Lewite zostali postawione na całej pracy Tabernakulum Domu Bożego”. Werset ten pokazuje, że Lewici byli odpowiedzialni za opiekę nad Tabernakulum i wszystkimi ich działaniami liturgicznymi.

1 Kroniki 6:62: „I dla dzieci Gérson, według ich rodzin, dało plemię Issacar i plemieniu Asera i plemieniu Naftali i połowę plemienia Manasseh w Basã, trzynaście miast. " Ten werset podkreśla rozkład terytorialny miast Lewitów, w tym miasta przypisane dzieciom Gérson.





“Não queremos aceitar o fato de que o sofrimento é necessário para nossa alma e de que a cruz deve ser o nosso pão cotidiano. Assim como o corpo precisa ser nutrido, também a alma precisa da cruz, dia a dia, para purificá-la e desapegá-la das coisas terrenas. Não queremos entender que Deus não quer e não pode salvar-nos nem santificar-nos sem a cruz. Quanto mais Ele chama uma alma a Si, mais a santifica por meio da cruz.” São Padre Pio de Pietrelcina