Talált 1321 Eredmények: król Judy

• Król zaś powiedział do Daniela: Nie możesz już powiedzieć, że to nie jest bóg żyjący; i oddawał mu pokłon. (Księga Daniela 14, 24)

• I powiedział król: Daję ci je. (Księga Daniela 14, 26)

• Gdy usłyszeli o tym Babilończycy, ogarnęło ich wielkie oburzenie i zgromadzili się przeciw królowi, mówiąc: Król stał się Żydem. Bela pozwolił rozbić, węża zabić, a kapłanów pomordować. (Księga Daniela 14, 28)

• Spostrzegł król, że nastają bardzo na niego, i z konieczności wydał im Daniela. (Księga Daniela 14, 30)

• A król przyszedł siódmego dnia, by opłakiwać Daniela. Przyszedł więc do jamy i ujrzał Daniela siedzącego. (Księga Daniela 14, 40)

• Domowi jednak Judy okażę swą litość, znajdą ratunek we mnie, w Panu, Bogu swoim. Nie ocalę ich jednak przy pomocy łuku i miecza ani też wojny, koni czy jeźdźców. (Księga Ozeasza 1, 7)

• Złączą się wówczas synowie Judy z synami Izraela i ustanowią sobie jedną głowę; z [całego] kraju się zbiorą, bo wielki będzie dzień Jizreel. (Księga Ozeasza 2, 2)

• Książęta Judy podobni są do tych, co przesuwają miedzę; wyleję na nich falę mego gniewu. (Księga Ozeasza 5, 10)

• Stanę się jak mól dla Efraima, jak próchnica dla domu Judy. (Księga Ozeasza 5, 12)

• Powiedzą wtedy: My nie mamy króla, bośmy się Pana nie bali - zresztą, cóż nam król pomoże? (Księga Ozeasza 10, 3)

• Upadnie Samaria, a król jej jest niby piana na powierzchni wody. (Księga Ozeasza 10, 7)

• Tak ci uczynię, domu Izraela; za twoją złość niezmierzoną: zginie na zawsze król Izraela. (Księga Ozeasza 10, 15)