Talált 102 Eredmények: Wreszcie

• Żył jednak jeszcze i płonął gniewem. Podniósł się, choć krew z niego płynęła i rany były bolesne, a biegnąc minął żołnierzy. Stanął wreszcie na jakiejś urwistej skale. (2 Machabejska 14, 45)

• Potem wreszcie powstanie i odda im, sprawi też, że odpłata każdemu z nich będzie dana. (Mądrość Syracha 17, 23)

• Czyż raczej, gdy zrówna jej powierzchnię, nie zasiewa czarnuszki i nie rozrzuca kminu? Czy nie sieje pszenicy, zboża, jęczmienia i prosa, wreszcie orkiszu po brzegach? (Księga Izajasza 28, 25)

• Wreszcie zostanie wylany na nas Duch z wysokości. Wtedy pustynia stanie się sadem, a sad za las uważany będzie. (Księga Izajasza 32, 15)

• Coraz częściej się chwieje, aż wreszcie pada. Wtedy mówi jeden do drugiego: Wstańmy i wracajmy do naszego narodu, do naszej ojczystej ziemi przed nieprzyjacielskim mieczem. (Księga Jeremiasza 46, 16)

• Wreszcie powiedział mi: Synu człowieczy, weź sobie do serca wszystkie słowa, które wyrzekłem do ciebie, i przyjmij je do swoich uszu! (Księga Ezechiela 3, 10)

• białe konie - rydwan trzeci, wreszcie czwarty - konie srokate, silne. (Księga Zachariasza 6, 3)

• wreszcie o sądzie - bo władca tego świata został osądzony. (Ewangelia Jana 16, 11)

• Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. (Dzieje Apostolskie 2, 1)

• Kiedy wreszcie otworzyli, ujrzeli i zdumieli się. On zaś nakazał im ręką milczenie, opowiedział, jak to Pan wyprowadził go z więzienia, i rzekł: Donieście o tym Jakubowi i braciom! I udał się gdzie indziej. (Dzieje Apostolskie 12, 17)

• Wreszcie sekretarz uspokoił tłum i powiedział: Efezjanie, czyż istnieje człowiek, który by nie wiedział, że miasto Efez oddaje cześć wielkiej Artemidzie i posągowi, który spadł z nieba? (Dzieje Apostolskie 19, 35)

• prosząc we wszystkich modlitwach moich, by kiedyś wreszcie za wolą Bożą nadarzyła mi się dogodna sposobność przybycia do was. (List do Rzymian 1, 10)