1 Mojżesz zebrał całe zgromadzenie Izraelitów i powiedział do nich: Oto, co Pan nakazał wam wypełnić:
2 Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dzień siódmy będzie dla was świętym szabatem odpoczynku dla Pana; ktokolwiek zaś pracowałby w tym dniu, ma być ukarany śmiercią.
3 Nie będziecie rozpalać ognia w dniu szabatu w waszych mieszkaniach.
4 Tak przemówił następnie Mojżesz do całego zgromadzenia Izraelitów: Oto co nakazał Pan mówiąc:
5 Dajcie z dóbr waszych daninę dla Pana. Każdy więc, którego skłoni do tego serce, winien złożyć jako daninę dla Pana złoto, srebro, brąz,
6 purpurę fioletową i czerwoną, karmazyn, bisior oraz sierść kozią,
7 baranie skóry barwione na czerwono i skóry delfinów oraz drzewo akacjowe,
8 oliwę do świecznika, wonności do wyrobu oleju namaszczania i pachnących kadzideł,
9 kamienie onyksowe i inne drogie kamienie dla ozdobienia efodu i pektorału.
10 Każdy uzdolniony z was winien przyjść i wykonać to, co Pan nakazał,
11 to jest przybytek i jego namiot, przykrycia, kółka, deski, poprzeczki, słupy i podstawy;
12 arkę z drążkami, przebłagalnię i okrywającą ją zasłonę;
13 stół z drążkami i z należącym do niego sprzętem oraz chlebem pokładnym;
14 świecznik do oświetlenia z należącymi do niego sprzętami, z lampami oraz z oliwą do świecenia;
15 ołtarz kadzenia z drążkami, olejek do namaszczania, pachnące kadzidło i zasłonę na wejście do przybytku;
16 ołtarz całopalenia z jego brązową kratą, z drążkami i należącymi do niego sprzętami, kadź z jej podstawą;
17 zasłony dziedzińca i jego słupy, i podstawy, i zasłonę na wejście do dziedzińca;
18 paliki przybytku i paliki dziedzińca z powrozami do nich;
19 szaty z drogocennej tkaniny do służby w świętym przybytku, święte szaty dla Aarona kapłana i szaty dla jego synów, dla sprawowania czynności kapłańskich.
20 Potem całe zgromadzenie Izraelitów odeszło od Mojżesza.
21 Wnet jednak wszyscy, których skłoniło serce i duch ochoczy, przynieśli daninę dla Pana na budowę Namiotów Spotkania i na wszelką służbę w nim, oraz na święte szaty.
22 Przyszli mężczyźni i kobiety, wszyscy ochoczego serca, przynosząc spinki, kolczyki, pierścienie, naszyjniki i wszelkie przedmioty ze złota; wszyscy złożyli Panu dary ze złota dokonując gestu kołysania.
23 A także fioletową i czerwoną purpurę, karmazyn, bisior i sierść kozią, baranie skóry barwione na czerwono i skóry delfinów przynosili wszyscy, którzy je znaleźli u siebie.
24 Każdy, kto chciał złożyć daninę ze srebra czy brązu, przynosił tę daninę dla Pana, a każdy kto posiadał drzewo akacjowe przydatne na coś do świętej służby, przynosił je również.
25 Wszystkie zaś kobiety biegłe w tej pracy przędły własnoręcznie przędzę na fioletową i czerwoną purpurę, karmazyn i bisior.
26 A wszystkie kobiety, które skłoniło do tego serce, przędły umiejętnie sierść kozią.
27 Książęta zaś przynieśli kamienie onyksowe i inne drogie kamienie dla ozdobienia efodu i pektorału,
28 a ponadto wonności i oliwę do świecznika i do wyrobu oleju namaszczania i pachnącego kadzidła.
29 Wszyscy Izraelici, mężczyźni i kobiety, których skłoniło serce do składania darów niezbędnych do wykonywania tego, co Pan nakazał wykonać przez pośrednictwo Mojżesza, przynieśli to dla Pana dobrowolnie.
30 Wówczas Mojżesz przemówił do Izraelitów: Oto Pan powołał imiennie Besaleela, syna Uriego, syna Chura z pokolenia Judy,
31 i napełnił go duchem Bożym, mądrością, rozumem, wiedzą i znajomością wszelkiego rzemiosła,
32 by obmyślił plany robót w złocie, w srebrze, w brązie,
33 oraz prac nad przystosowaniem kamieni do ozdoby i nad obróbką drzewa potrzebnego do wykonania wszelkich zamierzonych dzieł.
34 Dał mu też zdolność pouczania innych, jak i Oholiabowi, synowi Achisamaka z pokolenia Dana.
35 Napełnił ich mądrością umysłu do wykonania wszelkich prac, zarówno kamieniarskich, jak i tkackich, oraz barwienia fioletowej i czerwonej purpury, karmazynu, bisioru, a wreszcie zwyczajnych prac tkackich, tak że mogą sporządzać wszelkie przedmioty, a zarazem obmyślać ich plany.
Versículos relacionados com Księga Wyjścia, 35:
Rozdział 35 książki Exodus dotyczy dobrowolnego wkładu ludzi w budowę tabernakulum i świętych przedmiotów, które byłyby używane w rytuałach religijnych. Wersety związane z tematami omówionymi w tym rozdziale to:
1 Kroniki 29:9 - „A ludzie cieszyli się tymi dobrowolnymi ofiarami, ponieważ sprawili, że szczerze je Panu. I Dawid, król, również bardzo się radowali”. Werset ten pokazuje radość ludzi, aby dobrowolnie przyczynić się do dzieła Pana, tak jak stało się to w budowie tabernakulum.
2 Koryntian 9:7 - „Każdy z nich daje w swoim sercu, a nie ze smutkiem lub koniecznością; bo Bóg kocha to, co daje radością”. Paweł instruuje Koryntian, aby dobrowolnie przyczynili się do dzieła Boga, bez smutku i presji, ale z radością w sercu.
Przysłów 3:9-10 - „Honor Panu waszymi towarami i pierwszymi frutami wszystkich dochodów; a wasze stodoły zostaną obficie wypełnione, a one przepełnią waszymi turami wino”. Ten werset podkreśla znaczenie uhonorowania Pana z naszym dobytkiem i obiecuje, że ci, którzy to zrobią, będą obficie błogosławieni.
1 Tymoteusza 6:17-19 - „Wyślij do bogatego tego świata, że nie są wyniosłe, ani nie umieszczają nadziei w niepewności bogactwa, ale w Bogu, co daje nam obficie wszystko, co mogło się nimi cieszyć; bogaty w dobre uczynki , hojne w dawaniu i gotowym do podziału; to gromadzą się dla siebie, które służą jako założenie dla przyszłości w celu przejęcia prawdziwego życia ”. Paweł uczy, że ci, którzy są bogaci, powinni być hojni w dawaniu i dzieleniu się, gromadząc skarby w niebie.
2 Koryntian 8:1-5- „Bracia, poznajemy was łaskę Bożą przyznaną kościołom Macedonii; bo w trakcie wielu dowodów ucisku wyrazili obfitość radości, a ich głębokie ubóstwo pokonało w Wielkim Wielkim bogactwo ich hojności; bo zeznałem, zgodnie z ich dobytkiem, a nawet nad nimi, spontanicznie dał nam, z wielkim wzrostem, przywilej uczestnictwa w tej służbie na korzyść świętych. I nie tylko się spodziewaliśmy, ale nie tylko się spodziewaliśmy Dla siebie nawet najpierw oddali się Panu, a potem do nas, przez wolę Bożą ”. Ten werset informuje o hojności braci Macedonii, którzy nawet w trakcie ubóstwa i ucisku dobrowolnie przyczyniły się do dzieła Pana.
Fejezetek: