Księga Wyjścia, 35
24. Każdy, kto chciał złożyć daninę ze srebra czy brązu, przynosił tę daninę dla Pana, a każdy kto posiadał drzewo akacjowe przydatne na coś do świętej służby, przynosił je również.
24. Każdy, kto chciał złożyć daninę ze srebra czy brązu, przynosił tę daninę dla Pana, a każdy kto posiadał drzewo akacjowe przydatne na coś do świętej służby, przynosił je również.
Rozdział 35 książki Exodus dotyczy dobrowolnego wkładu ludzi w budowę tabernakulum i świętych przedmiotów, które byłyby używane w rytuałach religijnych. Wersety związane z tematami omówionymi w tym rozdziale to:
1 Kroniki 29:9 - „A ludzie cieszyli się tymi dobrowolnymi ofiarami, ponieważ sprawili, że szczerze je Panu. I Dawid, król, również bardzo się radowali”. Werset ten pokazuje radość ludzi, aby dobrowolnie przyczynić się do dzieła Pana, tak jak stało się to w budowie tabernakulum.
2 Koryntian 9:7 - „Każdy z nich daje w swoim sercu, a nie ze smutkiem lub koniecznością; bo Bóg kocha to, co daje radością”. Paweł instruuje Koryntian, aby dobrowolnie przyczynili się do dzieła Boga, bez smutku i presji, ale z radością w sercu.
Przysłów 3:9-10 - „Honor Panu waszymi towarami i pierwszymi frutami wszystkich dochodów; a wasze stodoły zostaną obficie wypełnione, a one przepełnią waszymi turami wino”. Ten werset podkreśla znaczenie uhonorowania Pana z naszym dobytkiem i obiecuje, że ci, którzy to zrobią, będą obficie błogosławieni.
1 Tymoteusza 6:17-19 - „Wyślij do bogatego tego świata, że nie są wyniosłe, ani nie umieszczają nadziei w niepewności bogactwa, ale w Bogu, co daje nam obficie wszystko, co mogło się nimi cieszyć; bogaty w dobre uczynki , hojne w dawaniu i gotowym do podziału; to gromadzą się dla siebie, które służą jako założenie dla przyszłości w celu przejęcia prawdziwego życia ”. Paweł uczy, że ci, którzy są bogaci, powinni być hojni w dawaniu i dzieleniu się, gromadząc skarby w niebie.
2 Koryntian 8:1-5- „Bracia, poznajemy was łaskę Bożą przyznaną kościołom Macedonii; bo w trakcie wielu dowodów ucisku wyrazili obfitość radości, a ich głębokie ubóstwo pokonało w Wielkim Wielkim bogactwo ich hojności; bo zeznałem, zgodnie z ich dobytkiem, a nawet nad nimi, spontanicznie dał nam, z wielkim wzrostem, przywilej uczestnictwa w tej służbie na korzyść świętych. I nie tylko się spodziewaliśmy, ale nie tylko się spodziewaliśmy Dla siebie nawet najpierw oddali się Panu, a potem do nas, przez wolę Bożą ”. Ten werset informuje o hojności braci Macedonii, którzy nawet w trakcie ubóstwa i ucisku dobrowolnie przyczyniły się do dzieła Pana.
“As almas! As almas! Se alguém soubesse o preço que custam”. São Padre Pio de Pietrelcina
