Księga Mądrości, 6
14. Kto dla niej wstanie o świcie, ten się nie natrudzi, znajdzie ją bowiem siedzącą u drzwi swoich.
14. Kto dla niej wstanie o świcie, ten się nie natrudzi, znajdzie ją bowiem siedzącą u drzwi swoich.
Szósty rozdział Księgi Mądrości poświęcony jest pochwałę mądrości i napomnienia, aby władcy byli sprawiedliwi i mądrzy. Autor podkreśla znaczenie mądrości jako przewodnika po życiu i jako cenniejszego skarbu niż jakiekolwiek materialne bogactwo. Wzywa władców do szukania mądrości i rządzenia sprawiedliwością i miłosierdziem za dobro ludu powierzonego im.
Przysłów 2:6-7: „Bo Pan daje mądrość; jego usta przychodzi wiedza i zrozumienie. Zastrzega się prawdziwej mądrości prawym; jest tarczą dla tych, którzy chodzą uczciwie”. Werset ten wzmacnia znaczenie mądrości jako czegoś, co pochodzi od Boga i jest zarezerwowany dla sprawiedliwych i sprawiedliwych.
Przysłów 3:13-14: „Szczęśliwy jest człowiek, który znajduje mądrość, i człowiek, który uzyskuje zrozumienie, ponieważ zysk mądrości jest lepszy niż zysk srebra, a jego dochód jest lepszy niż złoto najbardziej cienkie”. Ten werset podkreśla wyższość mądrości w odniesieniu do bogactwa materialnego, porównując ją do cieńszego złota.
Przysłów 8:14-16: „Ze mnie rada i zdrowy rozsądek; jestem inteligencją; moja jest siłą. Królowie panują, a władcy wydają to, co jest sprawiedliwe. Sędziowie ziemi”. Tutaj mądrość jest personifikowana jako głos, który przynosi porady, zdrowy rozsądek i inteligencję. Jest postrzegany jako źródło autorytetu władców i sędziów.
Przysłów 9:10: „Strach przed Panem jest zasadą mądrości, a wiedza świętego jest zrozumieniem”. Werset ten podkreśla związek między mądrością a czcią dla Boga, który jest postrzegany jako zasada i źródło mądrości.
Kaznodziei 2:26: „Dla którego on [Bóg] podoba się, daje mądrość, wiedzę i szczęście; ale grzesznikom daje dzieło gromadzenia i huddingu, aby dać tym, którzy go zadowolą. To także próżność i bieganie za wiatrem. " Ten werset podkreśla ideę, że mądrość jest darem od Boga dla tych, którzy go podobają, podczas gdy bogactwo materialne jest postrzegane jako bezsensowna próżność.
“Não sejamos mesquinhos com Deus que tanto nos enriquece.” São Padre Pio de Pietrelcina
