Księga Hioba, 12
6. Spokojne namioty złoczyńców, kto gniewa Boga, jest dufny; za rękę go Bóg prowadzi.
6. Spokojne namioty złoczyńców, kto gniewa Boga, jest dufny; za rękę go Bóg prowadzi.
Job 12 to rozdział, w którym Job reaguje na Zofara, jednego z przyjaciół, którzy go odwiedzają i starają się pocieszyć go pośród jego dolegliwości. Job odrzuca stanowisko Zofara, stwierdzając, że mądrość nie jest wyłączna dla przyjaciół, ale jest również przyznawana przez Boga tym, którzy cierpią. Mówi o suwerenności Boga i przemijającej naturze ludzkiego życia. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w pracy 12:
Psalm 147:5 - „Wielki jest nasz Pan i ogromny, przede wszystkim bogowie”. Ten werset podkreśla suwerenność Boga, powtarzający się temat w Job 12.
Jakub 1:5- „Ale jeśli którykolwiek z was brakuje mądrości, poproś ją Bogu, który daje wszelkie liberalnie, a nie cenzury i zostanie mu przekazane”. Job 12 mówi o mądrości przyznanej przez Boga tym, którzy cierpią, a ten werset w Jamesie wzmacnia ten pomysł.
Psalm 90:10 - „Dni naszych lat to siedemdziesiąt lat, a jeśli niektórzy, ze względu na ich odporność, przyjdą do osiemdziesięciu lat, ich duma jest zmęczona i nudna, ponieważ wkrótce się to przecina i latamy”. Podobnie jak Job, ten werset podkreśla zwięzłość ludzkiego życia.
Izajasza 40:28 - „Nie wiesz, nie słyszysz, że wieczny Bóg, Pan, Stwórca Ziemi, nie jest ani zmęczony, ani nie jest zmęczeniem? Ten werset wzmacnia suwerenność i nieskończoność Boga, tematy obecne w Job 12.
Przysłów 3:5-6-„Zaufaj Panu całego serca i nie mieszaj we własnym zrozumieniu. Rozpoznaje go na wszystkie twoje sposoby, a on wyprostuje twoje ścieżki”. Ten werset podkreśla znaczenie zaufania do Boga, temat obecnego w Job 12.
“Deus não opera prodígios onde não há fé.” São Padre Pio de Pietrelcina
