Ewangelia Jana, 11
46. Niektórzy z nich udali się do faryzeuszów i donieśli im, co Jezus uczynił.
46. Niektórzy z nich udali się do faryzeuszów i donieśli im, co Jezus uczynił.
Rozdział 11 Ewangelii Jana opowiada o zmartwychwstaniu Łazarza przez Jezusa. Jest to rozdział, który przynosi wiele refleksji na temat życia, śmierci i wiary. Wybraliśmy pięć wersetów dotyczących tych tematów:
A Jezus powiedział do niego: „Jestem zmartwychwstaniem i życiem. Ten, kto we mnie wierzy, nawet jeśli umrze, będzie żył”. (Jan 11:25) W tym wersecie Jezus potwierdza swoją boskość i przekazuje przesłanie nadziei i życia wiecznego tym, którzy w Niego wierzą.
„Martha powiedziała do niego: Wiem, że zostanie wskrzeszony w zmartwychwstaniu ostatniego dnia. Jezus powiedział do niego: Jestem zmartwychwstaniem i życiem; ktokolwiek we mnie wierzy, nawet jeśli nie żyje, będzie żył”. (Jan 11:24-25) Martha wyraża swoją wiarę w przyszłe zmartwychwstanie, ale Jezus objawia Mu, że jest on samym zmartwychwstaniem i życiem, a życie wieczne zaczyna się teraz dla tych, którzy w Niego wierzą.
„Jezus powiedział: weź kamień. Powiedział Martę, siostrę zmarłego, Pana, ona już pachnie źle, ponieważ ma cztery dni. Jezus powiedział do niego, nie powie ci, że jeśli uwierzysz, zobaczysz to Chwała Boga?" (Jan 11:39-40) W tym wersecie Jezus prosi ich o usunięcie kamienia z grobowca, chociaż ciało rozkłada się i prosi Martę, aby uwierzyła w Jego Słowo i zobaczyła chwałę Boga.
„Jezus płakał. Następnie Żydzi powiedzieli, zobacz, jak go kocha”. (Jan 11:35-36) Werset ten pokazuje ludzkość Jezusa, który wstrząsa się bólem swoich przyjaciół za utratę Łazarza. Jej płacz podkreśla także rzeczywistość śmierci i jej smutek przed nią.
„I wielu Żydów, którzy przybyli do Maryi i widząc, co uczynił Jezus, uwierzyło w Niego”. (Jana 11:45) Rozdział kończy się wynikiem zmartwychwstania Lazarusa, co prowadzi wielu do uwierzenia w Jezusa. Ten werset pokazuje, jak zmartwychwstanie jest potężnym znakiem boskości Jezusa i prawdy Jego przesłania.
"Tente percorrer com toda a simplicidade o caminho de Nosso Senhor e não se aflija inutilmente.” São Padre Pio de Pietrelcina