Katolikus Biblia
 

2 Księga Kronik, 35

3. Rzekł potem do lewitów, nauczających całego Izraela, poświęconych Panu: Złóżcie Arkę Świętą w świątyni, którą wybudował Salomon, syn Dawida, króla izraelskiego. Nie potrzeba jej już dźwigać na barkach. Teraz służyć będziecie Panu, Bogu waszemu, i Jego ludowi - Izraelowi.

Kapcsolódó versek 2 Księga Kronik, 35:

2 Kroniki 35 opowiada o świętowaniu Wielkanocnego Króla Josiaha i Ludu Judy. W rozdziale opisano, w jaki sposób Josiah poinstruował kapłanów, aby przygotowali jagnięciny paschal i realizację ceremonii religijnej. Następnie rozdział informuje o śmierci Josiaha w bitwie z faraonem Neco.

Powtórzonego Prawa 16:1: „Świętuj miesiąc Abibe i trzymaj Wielkanoc do Pana, Boga; bo w miesiącu Abibe Pan Bóg wyciągnął cię z Egiptu w nocy”. Werset ten ustanawia boski porządek świętowania Wielkanocy, podkreślając znaczenie uhonorowania wydarzenia, które oznaczało wyzwolenie hebrajskiego narodu z Egiptu.

Exodus 12:14: „I tego dnia będzie wam pamięci, a będziesz świętować go przez święto Panu; w swoich pokoleniach będziecie go świętować według wiecznego statusu”. W tym wersecie Bóg zobowiązuje się do obchodów Wielkanocy z pokolenia na pokolenie jako ucztę na cześć wyzwolenia narodu hebrajskiego.

Kapłańska 23:5-6: „W pierwszym miesiącu, do czternastu miesiąca, po południu jest Wielkanoc Pana. W piętnastu dniach tego miesiąca jest uczta chleba Pana ázmos Pana ; siedem dni zjesz chleb. " Werset ten ustanawia datę świętowania Wielkanocy i Święto Azimos, które były obserwowane przez Żydów w ramach ich tradycji religijnej.

1 Koryntian 5:7: „Dlatego o oczyszczaniu cię ze starego zakwasu, abyście mogli być nową masą, tak jak jesteś bez drożdży. Dla Chrystusa, nasza Wielkanoc, została przez nas poświęcona”. Werset ten nawiązuje związek między żydowską Wielkanocą a ofiarą Chrystusa na krzyżu, podkreślając znaczenie oczyszczenia i odnowy dla wyznawców Chrystusa.

Jana 19:36: „Zdarzało się to spełnić Pismo Święte, które mówi, że żadna z jego kości nie zostanie złamana”. Ten werset jest odniesieniem do jagnięciny paschal, która była rodzajem ofiary, która symbolizowała odkupienie narodu hebrajskiego. Dzięki poświęceniu Chrystusa obietnica odkupienia jest spełniona.





“Como Jesus, preparemo-nos a duas ascensões: uma ao Calvário e outra ao Céu. A ascensão ao Calvário, se não for alegre, deve ao menos ser resignada!” São Padre Pio de Pietrelcina