Trouvé 68 Résultats pour: Finis temporum
Melior est finis orationis quam principium. Melior est patiens arrogante. (Liber Ecclesiastes 7, 9)
His amplius, fili mi, ne requiras. Faciendi plures libros nullus est finis ; frequensque meditatio, carnis afflictio est. (Liber Ecclesiastes 12, 12)
Umbræ enim transitus est tempus nostrum, et non est reversio finis nostri: quoniam consignata est, et nemo revertitur. (Liber Sapientiae 2, 5)
initium, et consummationem, et medietatem temporum, vicissitudinum permutationes, et commutationes temporum, (Liber Sapientiae 7, 18)
Et si multitudinem scientiæ desiderat quis, scit præterita, et de futuris æstimat ; scit versutias sermonum, et dissolutiones argumentorum ; signa et monstra scit antequam fiant, et eventus temporum et sæculorum. (Liber Sapientiae 8, 8)
In quibus enim patientes indignabantur per hæc quos putabant deos, in ipsis cum exterminarentur videntes, illum quem olim negabant se nosse, verum Deum agnoverunt ; propter quod et finis condemnationis eorum venit super illos. (Liber Sapientiae 12, 27)
Supervacuitas enim hominum hæc advenit in orbem terrarum, et ideo brevis illorum finis est inventus. (Liber Sapientiae 14, 14)
Infandorum enim idolorum cultura omnis mali causa est, et initium et finis. (Liber Sapientiae 14, 27)
Festina tempus, et memento finis, ut enarrent mirabilia tua. (Liber Ecclesiasticus 36, 10)
Propter ipsum confirmatus est itineris finis, et in sermone ejus composita sunt omnia. (Liber Ecclesiasticus 43, 28)
et ante tempus finis vitæ suæ et sæculi, testimonium præbuit in conspectu Domini et christi: pecunias et usque ad calceamenta ab omni carne non accepit, et non accusavit illum homo. (Liber Ecclesiasticus 46, 22)
qui scriptus es in judiciis temporum, lenire iracundiam Domini, conciliare cor patris ad filium, et restituere tribus Jacob. (Liber Ecclesiasticus 48, 10)
