Mądrość Syracha, 29
1. Kto jest miłosierny, pożycza bliźniemu, a kto wspomaga go swą ręką, wypełnia przykazania.
2. Pożycz bliźniemu, gdy jest w potrzebie, a także oddaj mu w swoim czasie;
3. dotrzymaj słowa, bądź godny jego zaufania, a zawsze znajdziesz to, czego będziesz potrzebował.
4. Wielu uważa pożyczkę za rzecz znalezioną i sprawia kłopot tym, którzy ich wspomogli.
5. Do czasu, zanim otrzyma, całuje jego ręce i o bogactwach bliźniego mówi cichym głosem; ale się ociąga, gdy przyjdzie pora zwrotu, i oddaje w zamian słowa niezadowolenia i na złe czasy się skarży.
6. Jeśli zaś zdoła, zwróci zaledwie połowę, i należy uważać to za rzecz znalezioną; a jeśli nie będzie mógł, pozbawi go pieniędzy, uczyni go sobie bez powodu wrogiem, odda mu przekleństwa i obelgi i zamiast czci, zapłaci mu zelżywością.
7. Wielu się więc powstrzymuje nie z powodu złego usposobienia, ale z obawy, by nie tracić na próżno.
8. Poza tym bądź dla biednego łaskawy i nie daj mu długo czekać na jałmużnę!
9. Zgodnie z przykazaniem przyjdź z pomocą biednemu i stosownie do jego potrzeby nie odsyłaj go z pustymi rękami!
10. Strać raczej pieniądze dla brata i przyjaciela, niżby miały zardzewieć, zmarnować się pod kamieniem.
11. Umieść skarb twój według przykazań Najwyższego, a korzystniejsze to będzie dla ciebie niż złoto.
12. Zamknij jałmużnę w spichlerzach twoich, a ona wybawi cię z każdego nieszczęścia.
13. Lepiej niż tarcza mocna, niżeli ciężka włócznia za ciebie walczyć będzie z wrogiem.
14. Człowiek dobry ręczyć będzie za bliźniego, i byłby bezwstydny, gdyby go odtrącił.
15. Nie zapominaj dobrodziejstw poręczyciela, dał bowiem życie swoje za ciebie.
16. Grzesznik za nic sobie ma dobrodziejstwa poręczyciela i bez wdzięczności w sercu odtrąca swego wybawcę.
17. Ręczenie zgubiło wielu uczciwych i wstrząsnęło nimi jak morska fala.
18. Ludzi możnych wypędziło z kraju, tak że zabłądzili między obce narody.
19. Grzesznik, który narzuca się z ręczeniem, goniąc za zyskiem, popadnie pod wyroki sądowe.
20. Pomagaj bliźniemu według swej możności, a uważaj na siebie, abyś i ty nie upadł.
21. Pierwsze potrzeby życia: woda, chleb, odzienie i dom, by osłonić nagość.
22. Lepsze jest życie biednego pod dachem z tarcic niż wspaniałe uczty u obcych.
23. Bądź zadowolony, czy masz mało czy dużo, a nie posłyszysz wymówek, że jesteś przybyszem.
24. Przykre to życie chodzić od domu do domu, a tam, gdzie mieszkasz jako obcy, ust nie otworzysz.
25. Choć przyjmiesz kogoś do stołu i dasz pić, bez otrzymania podzięki posłyszysz przykre słowa:
26. Chodź, przybyszu, przygotuj stół, a jeśli co masz w ręku, nakarm mnie!
27. Przybyszu, zrób miejsce godniejszemu, brat w gościnę przybył do mnie, potrzebuję mieszkania.
28. Ciężkie są dla człowieka rozumnego obelgi wierzyciela i wymawianie gościny.