1 Pan tak powiedział do Mojżesza:
2 Poświęćcie Mi wszystko pierworodne. U synów Izraela do Mnie należeć będą pierwociny łona matczynego - zarówno człowiek, jak i zwierzę.
3 Mojżesz powiedział do ludu: Pamiętajcie o dniu tym, gdyście wyszli z Egiptu, z domu niewoli, gdyż potężną ręką wywiódł was Pan stamtąd: w tym to dniu nie wolno jeść chleba kwaszonego.
4 Dziś wychodzicie w miesiącu Abib.
5 Gdy zaś Pan wprowadzi cię do kraju Kananejczyka, Chetyty, Amoryty, Chiwwity, Jebusyty, jak poprzysiągł przodkom twoim dać im ziemię opływającą w mleko i miód, wtedy winieneś obchodzić to święto w tym samym miesiącu.
6 Przez siedem dni będziesz jadł chleb niekwaszony, a w dniu siódmym będzie dla ciebie święto ku czci Pana.
7 Tylko niekwaszony chleb można jeść w czasie tych siedmiu dni i nie będzie można ujrzeć u ciebie chleba kwaszonego ani nie będzie można ujrzeć u ciebie żadnego kwasu w twoich granicach.
8 W tym dniu będziesz opowiadał synowi swemu: Dzieje się tak ze względu na to, co uczynił Pan dla mnie w czasie wyjścia z Egiptu.
9 Będzie to dla ciebie znakiem na ręce i przypomnieniem między oczami, aby prawo Pana było w ustach twoich, gdyż ręką potężną wywiódł cię Pan z Egiptu.
10 I będziesz zachowywał to postanowienie w oznaczonym czasie rok w rok,
11 gdy Pan wprowadzi cię do kraju Kananejczyka, jak poprzysiągł tobie i przodkom twoim, i da go tobie.
12 I oddasz wszelkie pierwociny łona matki dla Pana i wszelki pierwszy płód bydła, jaki będzie u ciebie; co jest rodzaju męskiego, należy do Pana.
13 Lecz pierworodny płód osła wykupisz jagnięciem, a jeślibyś nie chciał wykupić, to musisz mu złamać kark. Pierworodnych ludzi z synów twych wykupisz.
14 Gdy cię syn zapyta w przyszłości: Co to oznacza? odpowiesz mu: Pan ręką mocną wywiódł nas z Egiptu, z domu niewoli.
15 Gdy faraon wzbraniał się nas uwolnić, Pan wybił wszystko, co pierworodne w ziemi egipskiej, zarówno pierworodne z ludzi, jak i z bydła, dlatego ofiaruję dla Pana męskie pierwociny łona matki i wykupuję pierworodnego mego syna.
16 Będzie to dla ciebie znakiem na ręce i ozdobą między oczami przypominając, że Pan potężną ręką wywiódł nas z Egiptu.
17 Gdy faraon uwolnił lud, nie wiódł go Bóg drogą prowadzącą do ziemi filistyńskiej, chociaż była najkrótsza. Powiedział bowiem Bóg: Żeby lud na widok czekających go walk nie żałował i nie wrócił do Egiptu.
18 Bóg więc prowadził lud okrężną drogą pustynną ku Morzu Czerwonemu, a Izraeliciwyszli uzbrojeni z ziemi egipskiej.
19 Zabrał też Mojżesz ze sobą koś ci Józefa, gdyż ten przysięgą zobowiązał Izraelitów mówiąc: Wspomoże was niezawodnie Bóg, a wówczas zabierzcie stąd kości moje ze sobą.
20 Wyruszyli z Sukkot i rozbili obóz w Etam, na skraju pustyni.
21 A Pan szedł przed nimi podczas dnia, jako słup obłoku, by ich prowadzić drogą, podczas nocy zaś jako słup ognia, aby im świecić, żeby mogli iść we dnie i w nocy.
22 Nie ustępował sprzed ludu słup obłoku we dnie ani słup ognia w nocy.
Versículos relacionados com Księga Wyjścia, 13:
Rozdział 13 Exodus dotyczy świętowania święta Puna i konsekracji pierworodnych. Mojżesz prowadzi lud Izraela do świętowania uczty co roku jako wspomnienia o wyzwoleniu Egiptu, a także ustanawia praktykę konsekrowania Pana wszystkich pierworodnych ludzi i zwierząt. Następnie pięć wersetów związanych z tematami poruszonymi w Wyjści 13:
Liczba 18:15: „Każdy pierworodny z całego ciała, który prezentuje Panu, zarówno ludzi, jak i zwierzęta, będzie wasza; ale uratujesz pierworodnego człowieka i pierworodnego nieczystego zwierząt, uratujesz”. Ten werset dotyczy konsekracji pierworodnego wobec Pana, tematem omówionego w Wyjści 13.
Exodus 13:7: „Przez siedem dni będziesz jeść chleb bez drożdży, a na wszystkich ziemiach nie będzie chleba drożdży, ani żadne drożdże nie będą widoczne we wszystkich wasze granice”. Ten werset mówi o uczcie chleba Pasm, który jest obchodzony w Wyjści 13.
Powtórzonego Prawa 16:3: „Nie będziesz jesz z nim chleb drożdżowy; przez siedem dni będziesz jeść z nim chleb bez drożdży, chleba niebezpieczeństwa, ponieważ pospiesznie opuściliście ziemię Egiptu; abyś pamiętał każdego dnia, każdego dnia Twoje życie, dzień, kiedy opuściłeś krainę Egiptu ”. Werset ten mówi także o święcie Punes, o których wspomniano w Wyjści 13.
Wyjście 13:9: „A to będzie ci służyć przy drodze nad ręką i pamięci na twoich oczach, że prawo Pana może być w twoich ustach; bo silną ręką Pan wyciągnął cię z Egiptu. " Ten werset mówi o znaczeniu zapamiętywania wyzwolenia Egiptu i utrzymania prawa Pana, ważnego tematu poruszonego w Wyjści 13.
Psalm 78:5-6: „Ustanowił zeznania w Jacoba i ustanowił prawo w Izraelu, które sprawy nakazały naszym rodzicom uczyć ich dzieci; aby nowe pokolenie mogło je poznać, dzieci, które urodziły się i urodziły Jeśli podnieś i powiedz je swoim dzieciom ”. Ten werset mówi o znaczeniu nauczania przyszłych pokoleń na temat historii wyzwolenia Egiptu i prawa Pana, tematem poruszonego w Wyjściu 13.
Chapitres: