1 Nie! Ręka Pana nie jest tak krótka, żeby nie mogła ocalić, ani słuch Jego tak przytępiony, by nie mógł usłyszeć.
2 Lecz wasze winy wykopały przepaść między wami a waszym Bogiem; wasze grzechy zasłoniły Mu oblicze przed wami tak, iż was nie słucha.
3 Bo krwią splamione są wasze dłonie, a palce wasze - zbrodnią. Wasze wargi wypowiadają kłamstwa, a przewrotności szepce wasz język.
4 Nikt nie skarży się do sądu według słuszności i nikt tam szczerze sprawy nie dochodzi: byleby się oprzeć na fałszu i powiedzieć kłamstwo, byle uknuć podstęp i spłodzić niegodziwość.
5 Tłuką jaja żmijowe i tkają pajęczyny; kto zjada te jaja, umiera, gdy je stłucze, wylęga się żmija.
6 Tkaniny ich nie posłużą na ubranie, nie można się przyodziać ich wyrobami. Czyny ich to czyny niegodziwe, dzieło krzywdy jest w ich rękach.
7 Nogi ich biegną do zbrodni, spieszą się do rozlania krwi niewinnej. Zamysły ich - zamysły zbrodnicze, spustoszenie i zagłada są na ich drogach.
8 Nie znają drogi pokoju, prawości nie ma w ich postępowaniu. Uczynili krętymi dla siebie własne swoje ścieżki, kto nimi chodzi, nie zazna spokoju.
9 Dlatego prawo jest od nas dalekie i sprawiedliwość do nas nie dociera. Oczekiwaliśmy światła, a oto ciemność, jasnych promieni, a kroczymy w mrokach.
10 Jak niewidomi macamy ścianę i jakby bez oczu idziemy po omacku. Potykamy się w samo południe jak w nocy, w pełni sił jesteśmy jakby umarli.
11 My wszyscy ryczymy jak niedźwiedzie i jak gołębie ciągle jęczymy. Spodziewaliśmy się prawa, ale go nie ma, i wybawienia, ale dalekie jest od nas.
12 Bo rozmnożyły się występki nasze przed Tobą i grzechy nasze przeciwko nam świadczą. Tak, jesteśmy świadomi naszych występków i uznajemy nasze nieprawości:
13 przestępowanie przykazań i zapieranie się Pana, odstępstwa od Boga naszego, namowy do przeniewierstwa i buntu, obmyślanie i wypowiadanie z serca słów kłamliwych.
14 I tak precz odsunięto prawo, a sprawiedliwość stoi w oddaleniu; zachwiała się prawda na placu, i prawość wejść tam nie może.
15 I tak zabrakło wierności, a rzadko kto zła unika. Pan ujrzał i złem się wydało w Jego oczach, że nie było prawa.
16 Ujrzał też, że brakowało ludzi, i zdumiał się, że nie było orędownika. Wówczas Jego ramię przyniosło Mu zwycięstwo, a Jego sprawiedliwość była Mu podporą.
17 Przywdział sprawiedliwość jak pancerz i hełm zbawienia włożył na swą głowę. Przyoblókł się w odzienie pomsty, jakby w suknię, i jakby płaszczem okrył się zazdrosną miłością.
18 Stosownie do zasług odpłaci każdemu: swoim przeciwnikom - gniewem, swym wrogom - odwetem. "Wyspom też odpłaci odwetem".
19 Od Zachodu ujrzą imię Pana i od Wschodu słońca - chwałę Jego, bo przyjdzie On jak gwałtowny potok, pędzony tchnieniem Pańskim.
20 Lecz do Syjonu przyjdzie jako Odkupiciel i do nawróconych z występków w Jakubie - wyrocznia Pana.
21 Co do Mnie, takie jest przymierze moje z nimi, mówi Pan: Duch mój, który jest nad tobą, i słowa moje, które włożyłem ci w usta, nie zejdą z twych własnych ust ani z ust twoich dzieci, ani z ust potomków twoich synów, odtąd i na zawsze - mówi Pan.
Versículos relacionados com Księga Izajasza, 59:
Izajasza 59 mówi o konsekwencjach grzechu i potrzebie pokuty, aby przywrócić relację ludu z Bogiem. Rozdział podkreśla, w jaki sposób niegodziwość i niesprawiedliwość usuwają ludzi z Boga i powodują ich gniew. Jednak Pan nadal ofiarowuje swoje ramię, aby zbawić, a jego ducha do przekształcenia. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Izajasza 59:
Psalm 51:3-4: „Ponieważ rozpoznaję swoją niegodziwość i zawsze mam przede mną swój grzech. Przeciw wam, tylko przeciwko wam, zgrzeszyłem i praktykowałem to, co jest złe dla twoich oczu; więc uczciwie wymawiasz zdanie i Nie odrzucając cię, dostaję karę ”. Ten psalm Dawida odzwierciedla ducha pokuty, która jest podkreślona w Izajasza 59. Dawid uznaje Jego niegodziwość i poczucie winy, i płacze do Boga za miłosierdzie i przebaczenie.
Ezechiel 18:30-31: „Dlatego, o narodzie Izraela, ocenię każdego z was zgodnie z twoją procedurą. Pokut! Odejdź od wszystkich grzechów, aby grzech nie prowadził ich do ruiny”. Ten werset Ezechiela mówi o potrzebie żalu, aby uniknąć ruiny spowodowanej grzechem. Odzwierciedla to centralne przesłanie Izajasza 59 o znaczeniu pokuty, aby przywrócić relację ludu z Bogiem.
Izajasza 1:16-17: „Umyj, oczyszcz się! Usuń z mojego poglądu zło waszego działania! Przestań czynić zło, naucz się czynić dobro! Szukaj sprawiedliwości, skończ z uciskiem. Od sieroty, bronić przyczyny wdowy . " Ten werset podkreśla znaczenie sprawiedliwości i prawości jako wyrazu prawdziwej wiary w Boga. Jest to związane z tematem Izajasza 59 o potrzebie porzucenia niegodziwości i niesprawiedliwości, aby przywrócić relację z Bogiem.
Przysłów 28:13: „Ten, kto ukrywa swoje grzechy, nie prosperuje, ale który wyznaje i porzuca je, znajduje miłosierdzie”. Ten werset podkreśla znaczenie wyznania i porzucenia grzechów w celu znalezienia Bożego miłosierdzia. Jest to związane z tematem Izajasza 59 o potrzebie pokuty, aby przywrócić relację ludu z Bogiem.
1 Jana 1:9: „Jeśli wyznajemy nasze grzechy, jest on wierny i po prostu wybaczyć nam nasze grzechy i oczyścić nas z wszelkiej niesprawiedliwości”. Ten werset podkreśla wierność Boga i prawość, aby wybaczyć i oczyścić tych, którzy wyznają swoje grzechy. Jest to związane z centralnym przesłaniem Izajasza 59 o potrzebie pokuty, aby przywrócić relację ludu z Bogiem.
Chapitres: