Löydetty 1668 Tulokset: więc

• ujrzawszy ich, rzekł: Jest to obóz Boży. Nazwał więc to miejsce Machanaim. (Księga Rodzaju 32, 3)

• Nabyłem sobie woły, osły, trzodę, sługi i niewolnice. Pragnę więc przez posłów oznajmić o tym tobie, panie mój, abyś mnie darzył życzliwością. (Księga Rodzaju 32, 6)

• Jakub przeraził się tak bardzo, że aż mu się serce ścisnęło. Podzielił więc ludzi, których miał przy sobie, owce, woły i wielbłądy na dwa obozy, (Księga Rodzaju 32, 8)

• Racz więc ocalić mnie z ręki brata mego Ezawa, gdyż lękam się go, aby gdy przyjdzie, nie zabił mnie i matek z dziećmi. (Księga Rodzaju 32, 12)

• Wysłał więc ów dar przed sobą, a sam postanowił spędzić noc w obozowisku. (Księga Rodzaju 32, 22)

• Jakub spojrzał i zobaczył, że Ezaw nadciąga z czterystu ludźmi. Podzieliwszy więc dzieci między Leę, Rachelę i dwie niewolnice, (Księga Rodzaju 33, 1)

• Przyjmij więc dar mój, który dla ciebie przeznaczyłem; Bóg obdarzył mnie sowicie: mam wszystko! I tak nalegał na niego, aż wreszcie przyjął. (Księga Rodzaju 33, 11)

• Idź więc, panie mój, przed sługą swym, ja zaś będę szedł powoli, tak jak będzie mogła nadążyć moja trzoda, którą pędzę, i jak będą szły dzieci, aż przyjdę do ciebie, panie mój, do Seiru. (Księga Rodzaju 33, 14)

• Chamor zaś tak do nich mówił: Sychem, syn mój, całym sercem przylgnął do waszej dziewczyny. Dajcież mu ją więc za żonę. (Księga Rodzaju 34, 8)

• Wszedłszy więc do bramy miasta, Chamor i jego syn Sychem tak przemówili do mieszkańców: (Księga Rodzaju 34, 20)

• Rzekł więc Jakub do swych domowników i do wszystkich, którzy z nim byli: Usuńcie spośród was [wizerunki] obcych bogów, jakie macie; oczyśćcie się i zmieńcie szaty. (Księga Rodzaju 35, 2)

• Oddali więc Jakubowi wszystkie [wizerunki] obcych bogów, jakie posiadali, oraz kolczyki, które nosili w uszach, i Jakub zakopał je pod terebintem w pobliżu Sychem. (Księga Rodzaju 35, 4)