Löydetty 1923 Tulokset: swe

• Rachela zaś widząc, że nie może dać Jakubowi potomstwa zazdrościła swej siostrze i rzekła do męża: Spraw, abym miała dzieci; bo inaczej przyjdzie mi umrzeć! (Księga Rodzaju 30, 1)

• Pewnego razu Ruben, wyszedłszy na pole, gdy żęto pszenicę, znalazł mandragory i przyniósł je swej matce, Lei. Wtedy Rachela rzekła: Daj mi mandragory syna twego. (Księga Rodzaju 30, 14)

• Jakub, który był na pastwisku przy swej trzodzie, kazał wezwać do siebie Rachelę i Leę (Księga Rodzaju 31, 4)

• Wtedy Jakub powziął postanowienie i wsadził swe dzieci i żony na wielbłądy. (Księga Rodzaju 31, 17)

• Zabrał wszystkie swe stada i całą majętność, którą zdobył - majątek własny, którego się dorobił w Paddan-Aram - i ruszył w drogę do swego ojca, Izaaka, do kraju Kanaan. (Księga Rodzaju 31, 18)

• Laban dogonił Jakuba, gdy ten rozbił swe namioty na tej wyżynie. Laban i jego krewni również rozbili namioty na wyżynie Gilead. (Księga Rodzaju 31, 25)

• Nazajutrz rano Laban ucałował swych wnuków i swe córki, pobłogosławił im i udał się w powrotną drogę do siebie. (Księga Rodzaju 32, 1)

• Stąd Jakub wyprawił przed sobą posłów do swego brata Ezawa, do kraju Seir, czyli do Edomu, (Księga Rodzaju 32, 4)

• Ale potem przenocował na tym miejscu i wziął z dobytku swego, jako dar dla brata swego Ezawa, (Księga Rodzaju 32, 14)

• Ale tej jeszcze nocy wstał i zabrawszy obie swe żony, dwie ich niewolnice i jedenaścioro dzieci, przeprawił się przez bród potoku Jabbok. (Księga Rodzaju 32, 23)

• Sam zaś, idąc przed wszystkimi, siedem razy oddał pokłon swemu bratu, zanim się do niego zbliżył. (Księga Rodzaju 33, 3)

• nabył od synów Chamora, ojca Sychema, za sto kesitów kawał pola, na którym rozbił swe namioty. (Księga Rodzaju 33, 19)