Löydetty 19 Tulokset: spali

• Jeśli powstanie ogień i ogarnie ciernie ogrodzenia, i spali stertę zboża albo stojące na pniu zboże, albo pole, wówczas ten, co wzniecił pożar, winien wynagrodzić szkody. (Księga Wyjścia 22, 5)

• Ten, który je spali, wypierze ubranie, wykąpie ciało w wodzie i wróci do obozu. (Księga Kapłańska 16, 28)

• Potem weźmie z niej pełną dłonią część jako pamiątkę i spali na ołtarzu. (Księga Liczb 5, 26)

• Wreszcie spali się krowę w jego obecności, zarówno skórę, jak mięso, krew i zawartość jelit. (Księga Liczb 19, 5)

• Odpowiedział krzew cierniowy drzewom: Jeśli naprawdę chcecie mnie namaścić na króla, chodźcie i odpoczywajcie w moim cieniu! A jeśli nie, niech ogień wyjdzie z krzewu cierniowego i spali cedry libańskie. (Księga Sedziów 9, 15)

• Zabrał więc Dawid dzidę i manierkę na wodę od wezgłowia Saula i poszli sobie. Nikt ich nie spostrzegł, nikt o nich nie wiedział, nikt się nie obudził. Wszyscy spali, gdyż Pan zesłał na nich twardy sen. (1 Księga Samuela 26, 12)

• A potem spali całą noc. (Księga Tobiasza 8, 9)

• I wysłali służącą, zapalili lampę i otworzyli drzwi. Potem ona weszła i zobaczyła ich, jak leżeli i spali spokojnie razem. (Księga Tobiasza 8, 13)

• Nie zdoła uniknąć ciemności: słońce spali mu zieleń, z oddechem i mowę utraci. (Księga Hioba 15, 30)

• namiętność gorąca, jak ogień płonący, nie zgaśnie, aż będzie zaspokojona; człowiek nieczysty wobec swego ciała, nie zazna spokoju, aż go ogień spali; rozpustnik, dla którego każdy chleb słodki, nie uspokoi się aż do śmieci. (Mądrość Syracha 23, 17)

• Oto będą jak źdźbła słomiane, ogień ich spali. Nie uratują własnego życia z mocy płomieni. Nie będą to węgle do ogrzewania, to nie ognisko, by przy nim posiedzieć. (Księga Izajasza 47, 14)

• Zwróciłem bowiem swoje oblicze na to miasto ku jego złu, a nie dobru - wyrocznia Pana. Będzie ono wydane w ręce króla babilońskiego, który spali je ogniem. (Księga Jeremiasza 21, 10)