Löydetty 26 Tulokset: ogrodu
Powstań, wietrze północny, nadleć, wietrze z południa, wiej poprzez ogród mój, niech popłyną jego wonności! Niech wejdzie miły mój do swego ogrodu i spożywa jego najlepsze owoce! (Pieśń nad pieśniami 4, 16)
Wchodzę do mego ogrodu, siostro ma, oblubienico; zbieram mirrę mą z moim balsamem; spożywam plaster z miodem moim; piję wino moje wraz z mlekiem moim. Jedzcież, przyjaciele, pijcie, upajajcie się, najdrożsi! (Pieśń nad pieśniami 5, 1)
Miły mój zszedł do swego ogrodu, ku grzędom balsamicznym, aby paść [stado swoje] w ogrodach i zbierać lilie. (Pieśń nad pieśniami 6, 2)
Zeszłam do ogrodu orzechów, by spojrzeć na świeżą zieleń doliny, by zobaczyć, czy rozkwita krzew winny, czy w kwieciu są już granaty. (Pieśń nad pieśniami 6, 11)
Ja zaś jestem jak odnoga rzeki i jak wodociąg, co sprowadza wodę do ogrodu. (Mądrość Syracha 24, 30)
Przyjdą i będą wykrzykiwać radośnie na wyżynie Syjonu i rozradują się błogosławieństwem Pana: zbożem, winem, oliwą, owcami i wołami. Życie ich będzie podobne do zroszonego ogrodu i nigdy już sił im nie zbraknie. (Księga Jeremiasza 31, 12)
Powiedziała do dziewcząt: Przynieście mi olejek i wonności, a drzwi ogrodu zamknijcie, abym się mogła wykąpać. (Księga Daniela 13, 17)
Uczyniły, jak powiedziała, i zamknąwszy drzwi ogrodu, wyszły bocznymi drzwiami, by przynieść to, co im rozkazano. Nie dostrzegły zaś starców, ponieważ się ukryli. (Księga Daniela 13, 18)
mówiąc: Oto drzwi ogrodu są zamknięte i nikt nas nie widzi, my zaś pożądamy ciebie. Toteż zgódź się obcować z nami! (Księga Daniela 13, 20)
Jeden z nich pobiegł otworzyć drzwi ogrodu. (Księga Daniela 13, 25)
Starcy powiedzieli: Gdy przechadzaliśmy się sami w ogrodzie, ona wyszła wraz z dwoma dziewczętami, zamknęła drzwi ogrodu i odesłała dziewczęta. (Księga Daniela 13, 36)
Znajdując się na krańcu ogrodu i widząc nieprawość podbiegliśmy do nich. (Księga Daniela 13, 38)