Löydetty 264 Tulokset: nieba
Potem ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba, mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia wśród tych, którzy siedzą na ziemi, wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu. (Apokalipsa Św. Jana 14, 6)
I usłyszałem głos, który z nieba mówił: Napisz: Błogosławieni, którzy w Panu umierają - już teraz. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny. (Apokalipsa Św. Jana 14, 13)
i Bogu nieba bluźnili za bóle swoje i wrzody, ale od czynów swoich się nie odwrócili. (Apokalipsa Św. Jana 16, 11)
I grad ogromny o wadze jakby talentu spadł z nieba na ludzi. A ludzie Bogu bluźnili za plagę gradu, bo plaga jego jest bardzo wielka. (Apokalipsa Św. Jana 16, 21)
Potem ujrzałem innego anioła - zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła. (Apokalipsa Św. Jana 18, 1)
I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej grzechach i żadnej z jej plag nie ponieśli: (Apokalipsa Św. Jana 18, 4)
bo grzechy jej narosły - aż do nieba, i wspomniał Bóg na jej zbrodnie. (Apokalipsa Św. Jana 18, 5)
I ujrzałem innego anioła stojącego w słońcu: I zawołał głosem donośnym do wszystkich ptaków lecących środkiem nieba: Pójdźcie, zgromadźcie się na wielką ucztę Boga, (Apokalipsa Św. Jana 19, 17)
Potem ujrzałem anioła, zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. (Apokalipsa Św. Jana 20, 1)
Wyszli oni na powierzchnię ziemi i otoczyli obóz świętych i miasto umiłowane; a zstąpił ogień od Boga z nieba i pochłonął ich. (Apokalipsa Św. Jana 20, 9)
I Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. (Apokalipsa Św. Jana 21, 2)
I uniósł mnie w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą, i ukazał mi Miasto Święte - Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, (Apokalipsa Św. Jana 21, 10)
