Löydetty 1354 Tulokset: król Dawid
Przecież sam Dawid mówi w Księdze Psalmów: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, (Ewangelia Łukasza 20, 42)
Dawid nazywa Go Panem: jak zatem może On być [tylko] jego synem? (Ewangelia Łukasza 20, 44)
Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To jest Król żydowski. (Ewangelia Łukasza 23, 38)
wziął gałązki palmowe i wybiegł Mu naprzeciw. Wołali: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie oraz Król izraelski! (Ewangelia Jana 12, 13)
Nie bój się, Córo Syjońska! Oto Król twój przychodzi, siedząc na oślęciu. (Ewangelia Jana 12, 15)
Był to dzień Przygotowania Paschy, około godziny szóstej. I rzekł do Żydów: Oto król wasz! (Ewangelia Jana 19, 14)
Wypisał też Piłat tytuł winy i kazał go umieścić na krzyżu. A było napisane: Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski. (Ewangelia Jana 19, 19)
Arcykapłani żydowscy mówili do Piłata: Nie pisz: Król Żydowski, ale że On powiedział: Jestem Królem Żydowskim. (Ewangelia Jana 19, 21)
bo Dawid mówił o Nim: Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie zachwiał. (Dzieje Apostolskie 2, 25)
Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy. (Dzieje Apostolskie 2, 29)
jak to sami widzicie i słyszycie. Bo Dawid nie wstąpił do nieba, a jednak powiada: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, (Dzieje Apostolskie 2, 34)
aż doszedł do władzy inny król w Egipcie, który nic nie wiedział o Józefie. (Dzieje Apostolskie 7, 18)