Löydetty 437 Tulokset: konsekracja świątyni
Przez dzień nauczał Jezus w świątyni, wieczorem zaś wychodził i noce spędzał na górze zwanej Oliwną. (Ewangelia Łukasza 21, 37)
A rano cały lud śpieszył do Niego, aby Go słuchać w świątyni. (Ewangelia Łukasza 21, 38)
Gdy codziennie bywałem u was w świątyni, nie podnieśliście rąk na Mnie, lecz to jest wasza godzina i panowanie ciemności. (Ewangelia Łukasza 22, 53)
gdzie stale przebywali w świątyni, "wielbiąc i" błogosławiąc Boga. (Ewangelia Łukasza 24, 53)
W świątyni napotkał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. (Ewangelia Jana 2, 14)
Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. (Ewangelia Jana 2, 15)
On zaś mówił o świątyni swego ciała. (Ewangelia Jana 2, 21)
Potem Jezus znalazł go w świątyni i rzekł do niego: Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz już więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło. (Ewangelia Jana 5, 14)
Tymczasem dopiero w połowie świąt przybył Jezus do Świątyni i nauczał. (Ewangelia Jana 7, 14)
A Jezus, ucząc w świątyni, zawołał tymi słowami: I Mnie znacie, i wiecie, skąd jestem. Ja jednak nie przyszedłem sam od siebie; lecz prawdziwy jest Ten, który Mnie posłał, którego wy nie znacie. (Ewangelia Jana 7, 28)
ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On usiadłszy nauczał ich. (Ewangelia Jana 8, 2)
Słowa te wypowiedział przy skarbcu, kiedy uczył w świątyni. Mimo to nikt Go nie pojmał, gdyż godzina Jego jeszcze nie nadeszła. (Ewangelia Jana 8, 20)