Löydetty 315 Tulokset: koniec panowania Saula

• Gdy jednak zbliżała się chwila oddania Merab, córki Saula, Dawidowi, oddano ją za żonę Adrielowi z Mecholi. (1 Księga Samuela 18, 19)

• Ale Mikal, córka Saula, pokochała Dawida. Doniesiono o tym Saulowi. Sprawa ta wydała mu się dobrą. (1 Księga Samuela 18, 20)

• Słudzy powtórzyli Dawidowi słowa Saula, on zaś odrzekł: Czy wam wydaje się rzeczą błahą być zięciem króla? Ja jestem przecież człowiekiem biednym i mało znaczącym. (1 Księga Samuela 18, 23)

• I słudzy zawiadomili Saula, mówiąc: Tak się wyraził Dawid. (1 Księga Samuela 18, 24)

• Przekonał się też Saul naocznie, że Pan jest z Dawidem. Mikal, córka Saula, kochała go. (1 Księga Samuela 18, 28)

• Wodzowie filistyńscy robili wypady. Za każdym ich wypadem Dawid odnosił większe zwycięstwa niż wszyscy słudzy Saula. Imię jego stawało się coraz sławniejsze. (1 Księga Samuela 18, 30)

• Zawołał Jonatan Dawida i powtórzył mu całą rozmowę. Potem zaprowadził Dawida do Saula i [Dawid] został u niego jak poprzednio. (1 Księga Samuela 19, 7)

• Zły zaś duch, zesłany przez Pana, opanował Saula, kiedy przebywał on w domu, trzymając dzidę w ręku, a Dawid [tymczasem] grał na cytrze. (1 Księga Samuela 19, 9)

• I Saul usiłował dzidą przybić Dawida do ściany. Uniknął on jednak [ciosu] Saula, a dzida utkwiła w ścianie. Tej też nocy Dawid ratował się ucieczką. (1 Księga Samuela 19, 10)

• Król zasiadł na swym zwykłym miejscu na krześle pod ścianą, Jonatan zajął miejsce naprzeciwko, Abner usiadł z boku Saula, miejsce zaś Dawida było puste. (1 Księga Samuela 20, 25)

• Był tam także pewien sługa Saula, który w tym dniu zatrzymał się również przed obliczem Pana, a nazywał się Doeg, Edomita, przełożony pasterzy Saula. (1 Księga Samuela 21, 8)

• Na to odrzekł Doeg Edomita, przełożony sług Saula: Widziałem syna Jessego, gdy przybył do Achimeleka, syna Achituba: (1 Księga Samuela 22, 9)