Löydetty 61 Tulokset: hańbą

• Niechaj odstąpią okryci hańbą, którzy [mi] mówią: Ha, ha. (Księga Psalmów 70, 4)

• Niech się zawstydzą i niech upadną wrogowie mego życia; niech się hańbą i wstydem okryją szukający mego nieszczęścia! (Księga Psalmów 71, 13)

• Również mój język przez cały dzień będzie głosił Twoją sprawiedliwość, bo okryli się hańbą i wstydem szukający mojego nieszczęścia. (Księga Psalmów 71, 24)

• Okryj hańbą ich oblicze, aby szukali imienia Twego, Panie! (Księga Psalmów 83, 17)

• Niech moi oskarżyciele odzieją się hańbą, niech się wstydem okryją jak płaszczem! (Księga Psalmów 109, 29)

• Przyszła im jednak dobra myśl, żeby go rozwalić, aby nie było dla nich hańbą to, że poganie go zbezcześcili. Rozwalili więc ołtarz, (1 Machabejska 4, 45)

• a między ludem panowała bardzo wielka radość z tego powodu, że skończyła się hańba, którą sprowadzili poganie. (1 Machabejska 4, 58)

• Władzy jednak nie osiągnął, a ostatecznie przez ten zamach okrył się hańbą i ponownie musiał szukać ucieczki w kraju Ammonitów. (2 Machabejska 5, 7)

• Oni to przez moje udawanie, i to dla ocalenia maleńkiej resztki życia, przeze mnie byliby wprowadzeni w błąd, ja zaś hańbą i wstydem okryłbym swoją starość. (2 Machabejska 6, 25)

• Mądrzy dostąpią chwały, udziałem głupich jest hańba. (Księga Przysłów 3, 35)

• Chłostę i wstyd on tu znajdzie, a jego hańba się nie zmaże: (Księga Przysłów 6, 33)

• Syn to mądry, co w lecie gromadzi, a kto prześpi czas żniwa, hańbą okryty. (Księga Przysłów 10, 5)