Löydetty 447 Tulokset: głos na pustyni
Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. (Ewangelia Jana 6, 49)
A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają. (Ewangelia Jana 10, 4)
Odtąd Jezus już nie występował wśród Żydów publicznie, tylko odszedł stamtąd do krainy w pobliżu pustyni, do miasteczka, zwanego Efraim, i tam przebywał ze swymi uczniami. (Ewangelia Jana 11, 54)
Ojcze, wsław Twoje imię. Wtem rozległ się głos z nieba: Już wsławiłem i jeszcze wsławię. (Ewangelia Jana 12, 28)
Na to rzekł Jezus: Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. (Ewangelia Jana 12, 30)
Wysłuchawszy tego podnieśli jednomyślnie głos do Boga i mówili: Wszechwładny Stwórco nieba i ziemi, i morza, i wszystkiego, co w nich istnieje, (Dzieje Apostolskie 4, 24)
Lecz pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel, uczony w Prawie i poważany przez cały lud, kazał na chwilę usunąć Apostołów i zabrał głos w Radzie: (Dzieje Apostolskie 5, 34)
Po czterdziestu latach ukazał mu się na pustyni góry Synaj anioł Pański w płomieniu ognistego krzaka. (Dzieje Apostolskie 7, 30)
Zobaczywszy /go/ Mojżesz podziwiał ten widok, lecz kiedy podszedł bliżej, aby się przyjrzeć, rozległ się głos Pana: (Dzieje Apostolskie 7, 31)
On wyprowadził ich, czyniąc znaki i cuda w ziemi egipskiej nad Morzem Czerwonym i na pustyni przez lat czterdzieści. (Dzieje Apostolskie 7, 36)
On to w społeczności na pustyni pośredniczył między aniołem, który mówił do niego na górze Synaj, a naszymi ojcami. On otrzymał słowa życia, ażeby wam je przekazać. (Dzieje Apostolskie 7, 38)
Ale Bóg odwrócił się od nich i dozwolił, że czcili wojsko niebieskie, jak napisano w księdze proroków: Czy składaliście Mi ofiary i dary na pustyni przez lat czterdzieści, domu Izraela? (Dzieje Apostolskie 7, 42)
