Löydetty 109 Tulokset: fałszywy prorok

• Był tam jednak prorok Pański, imieniem Oded, który wyszedł przed wojska powracające do Samarii i rzekł im: Oto Pan, Bóg ojców waszych, w swoim gniewie przeciw Judzie wydał ich w wasze ręce i zabiliście ich z okrucieństwem, które dosięgło nieba. (2 Księga Kronik 28, 9)

• Król Ezechiasz i prorok Izajasz, syn Amosa, modlili się w tej sprawie, wołając ku niebu. (2 Księga Kronik 32, 20)

• gdy przybył do niego prorok Natan po jego grzechu z Batszebą. (Księga Psalmów 51, 2)

• a kamienie złożyli na oznaczonym miejscu na świątynnej górze, na tak długo, aż się ukaże prorok i nimi rozporządzi. (1 Machabejska 4, 46)

• że Żydzi i kapłani postanowili, iż Szymon będzie ich władcą i arcykapłanem na wieki, tak długo, aż powstanie wiarygodny prorok, (1 Machabejska 14, 41)

• W dokumentach można znaleźć [wzmiankę], że prorok Jeremiasz rozkazał, aby ci, którzy byli uprowadzeni do niewoli, wzięli ze sobą ogień. Tak było powiedziane (2 Machabejska 2, 1)

• i tak prorok przykazał tym, których uprowadzono do niewoli. Dał im Prawo, aby nie zapomnieli przykazań Pana i aby nie zamąciły się ich myśli, kiedy będą widzieli wizerunki [bóstw] złote i srebrne, a wokoło nich ozdoby. (2 Machabejska 2, 2)

• Było w tym piśmie [napisane], jak z Bożego polecenia prorok kazał nieść za sobą namiot i arkę, gdy wyszedł. Kiedy zaś wszedł na górę, na którą Mojżesz wstąpił i [z której] przyglądał się dziedzictwu Bożemu, (2 Machabejska 2, 4)

• Oniasz zabierając głos powiedział: To jest przyjaciel naszych braci, który wiele modli się za naród i za całe święte miasto, Jeremiasz, Boży prorok. (2 Machabejska 15, 14)

• świadek fałszywy, co kłamie, i ten, kto wznieca kłótnie wśród braci. (Księga Przysłów 6, 19)

• Prawdomówny mówi, co słuszne, a świadek fałszywy - oszustwo. (Księga Przysłów 12, 17)

• Prawdomówny świadek nie kłamie, kłamstwa szerzy świadek fałszywy. (Księga Przysłów 14, 5)