Löydetty 18 Tulokset: Sukkot
Jakub wyruszył do Sukkot, gdzie zbudował sobie dom, a dla swych stad postawił szałasy. - Dlatego nazwano tę miejscowość Sukkot. (Księga Rodzaju 33, 17)
I wyruszyli Izraelici z Ramses ku Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy mężów pieszych, prócz dzieci. (Księga Wyjścia 12, 37)
Wyruszyli z Sukkot i rozbili obóz w Etam, na skraju pustyni. (Księga Wyjścia 13, 20)
Ruszyli więc Izraelici z Ramses i rozbili obóz w Sukkot. (Księga Liczb 33, 5)
Z Sukkot ruszyli dalej i rozbili obóz w Etam, które jest położone na skraju pustyni. (Księga Liczb 33, 6)
a w dolinie Bet-Haram, Bet-Nimra, Sukkot i Safon, resztę królestwa Sichona, króla Cheszbonu, Jordan i jego okolice aż do krańców morza Kinneret po wschodniej stronie Jordanu. (Księga Jozuego 13, 27)
Rzekł więc do mieszkańców Sukkot: Dajcie, proszę, po bochenku chleba oddziałowi, który idzie za mną, gdyż jest znużony, a jestem w pościgu za Zebachem i Salmunną - królami madianickimi. (Księga Sedziów 8, 5)
Odpowiedzieli mu zwierzchnicy z Sukkot: Czyż dłoń Zebacha i Salmunny jest już w twoim ręku, żebyśmy mieli dać chleba twojemu wojsku? (Księga Sedziów 8, 6)
Udał się stamtąd do Penuel i tymi samymi słowami, co poprzednio, zwrócił się do jego mieszkańców. Penuelczycy odpowiedzieli mu tak, jak poprzednio mieszkańcy Sukkot. (Księga Sedziów 8, 8)
Penuelczykom dał podobną odpowiedź jak mieszkańcom Sukkot: Kiedy wrócę w pokoju, zburzę tę twierdzę. (Księga Sedziów 8, 9)
Zatrzymawszy młodzieńca spośród mieszkańców Sukkot, przepytał go, a on spisał dla niego przywódców Sukkot i jego starszych mężów. (Księga Sedziów 8, 14)
Udawszy się do mieszkańców Sukkot rzekł: Oto Zebach i Salmunna, z powodu których urągaliście mi mówiąc: Czyż dłoń Zebacha i Salmunny jest już w twoim ręku, byśmy dali chleba twoim znużonym ludziom? (Księga Sedziów 8, 15)
