Löydetty 527 Tulokset: Dawida i Saul
Kiedy Samuel odwrócił się, by odejść, [Saul] chwycił kraj jego płaszcza, tak że go rozdarł. (1 Księga Samuela 15, 27)
Odpowiedział Saul: Zgrzeszyłem. Bądź jednak łaskaw teraz uszanować mię wobec starszyzny mego ludu i wobec Izraela, wróć ze mną, abym oddał pokłon Panu, Bogu twemu. (1 Księga Samuela 15, 30)
Wrócił Samuel i szedł za Saulem. Saul oddał pokłon Panu. (1 Księga Samuela 15, 31)
Następnie udał się Samuel do Rama, a Saul wrócił do swej posiadłości w Gibea Saulowym. (1 Księga Samuela 15, 34)
Samuel odrzekł: Jakże pójdę? Usłyszy o tym Saul i zabije mnie. Pan odpowiedział: Weźmiesz ze sobą jałowicę i będziesz mówił: Przybywam złożyć ofiarę Panu. (1 Księga Samuela 16, 2)
Wziął więc Samuel róg z oliwą i namaścił go pośrodku jego braci. Począwszy od tego dnia duch Pański opanował Dawida. Samuel zaś udał się z powrotem do Rama. (1 Księga Samuela 16, 13)
Saul odrzekł sługom: Dobrze, wyszukajcie mi człowieka, który by dobrze grał, i przyprowadźcie go do mnie! (1 Księga Samuela 16, 17)
Saul wyprawił posłańców do Jessego, by powiedzieli: Przyślij mi twego syna, Dawida, który jest przy owcach. (1 Księga Samuela 16, 19)
Jesse wziął pięć chlebów, bukłak wina oraz jednego koziołka i przez swego syna Dawida posłał to Saulowi. (1 Księga Samuela 16, 20)
Dawid przybył do Saula i przebywał z nim. Saul pokochał go bardzo. Dawid stał się jego giermkiem. (1 Księga Samuela 16, 21)
Kazał więc Saul powiedzieć przez posłańców Jessemu: Chciałbym zatrzymać u siebie Dawida, gdyż mi się spodobał. (1 Księga Samuela 16, 22)
A kiedy zły duch zesłany przez Boga napadał na Saula, brał Dawid cytrę i grał. Wtedy Saul doznawał ulgi, czuł się lepiej, a zły duch odstępował od niego. (1 Księga Samuela 16, 23)
