Löydetty 45 Tulokset: Chłopiec
W siódmym dniu dziecko zmarło. Słudzy Dawida obawiali się powiadomić go, że dziecko umarło. Twierdzili: Jeżeli, gdy dziecko jeszcze żyło, przemawialiśmy do niego, a głosu naszego nie usłuchał, to jak możemy mu powiedzieć, że chłopiec umarł? Może uczynić sobie coś złego. (2 Księga Samuela 12, 18)
Ujrzał ich jednak pewien chłopiec. Zawiadomił o tym Absaloma. Obaj więc poszli dalej w pośpiechu. Przybyli do domu pewnego człowieka w Bachurim, który miał studnię na swoim podwórzu. Weszli do niej. (2 Księga Samuela 17, 18)
Żona Jeroboama wstała, wyruszyła i wróciła do Tirsy. Kiedy wchodziła na próg domu, wtedy zmarł ów chłopiec. (1 Księga Królewska 14, 17)
Chłopiec dorastał. Pewnego dnia wyszedł do swego ojca, do żniwiarzy (2 Księga Królewska 4, 18)
Gechazi zaś wyprzedził ich i położył laskę na chłopcu, lecz nie było ani głosu, ani znaku życia. Gechazi więc wrócił do niego i oznajmił mu, mówiąc: Chłopiec się nie obudził. (2 Księga Królewska 4, 31)
Elizeusz wszedł do domu, a oto na jego własnym łóżku chłopiec leżał martwy. (2 Księga Królewska 4, 32)
Znowu chodził po domu tam i z powrotem, wchodził na łóżko i pochylał się nad nim. Wtedy chłopiec ziewnął siedem razy i otworzył oczy. (2 Księga Królewska 4, 35)
I poszedł chłopiec, a razem z nim anioł, a także i pies wyszedł z nim i podróżował razem z nimi. Tak podróżowali obaj i zastała ich pierwsza noc, i przenocowali nad rzeką Tygrys. (Księga Tobiasza 6, 1)
Chłopiec wszedł do rzeki Tygrys, aby umyć sobie nogi. Wtedy wynurzyła się z wody wielka ryba i chciała odgryźć nogę chłopca. Na to on krzyknął. (Księga Tobiasza 6, 2)
A anioł rzekł chłopcu: Uchwyć ją i nie puszczaj tej ryby! I uchwycił chłopiec mocno rybę i wyciągnął ją na ląd. (Księga Tobiasza 6, 3)
Rózga i karcenie udziela mądrości; chłopiec pozostawiony sobie jest wstydem dla matki. (Księga Przysłów 29, 15)
Bo zanim Chłopiec będzie umiał odrzucać zło, a wybierać dobro, zostanie opuszczona kraina, której dwóch królów ty się uląkłeś. (Księga Izajasza 7, 16)
