Löydetty 157 Tulokset: żywności duszy

• Nie ciesz się z upadku wroga, nie raduj się w duszy z jego potknięcia, (Księga Przysłów 24, 17)

• Olejki, pachnidło - serce radują i dobre słowo przyjaciela, dzięki radzie z duszy. (Księga Przysłów 27, 9)

• Karć syna: kłopotów ci to zaoszczędzi i pociechą twej duszy się stanie. (Księga Przysłów 29, 17)

• Uczestnik kradzieży - wrogiem swej duszy, słysząc przekleństwa - nie wydaje. (Księga Przysłów 29, 24)

• lud mrówczy, chociaż bez siły, a w lecie nazbiera żywności; (Księga Przysłów 30, 25)

• Nic lepszego dla człowieka, niż żeby jadł i pił, i duszy swej pozwalał zażywać szczęścia przy swojej pracy. Zobaczyłem też, że z ręki Bożej to pochodzi. (Księga Koheleta 2, 24)

• oto jest ktoś sam jeden, a nie ma drugiego, i syna nawet ni brata nie ma żadnego - a nie ma końca wszelkiej jego pracy, i oko jego nie syci się bogactwem: Dla kogóż to się trudzę i duszy swej odmawiam rozkoszy? To również jest marność i przykre zajęcie. (Księga Koheleta 4, 8)

• Na łożu mym nocą szukałam umiłowanego mej duszy, szukałam go, lecz nie znalazłam. (Pieśń nad pieśniami 3, 1)

• Wstanę, po mieście chodzić będę, wśród ulic i placów, szukać będę ukochanego mej duszy. Szukałam go, lecz nie znalazłam. (Pieśń nad pieśniami 3, 2)

• Spotkali mnie strażnicy, którzy obchodzą miasto. Czyście widzieli miłego duszy mej? (Pieśń nad pieśniami 3, 3)

• Zaledwie ich minęłam, znalazłam umiłowanego mej duszy, pochwyciłam go i nie puszczę, aż go wprowadzę do domu mej matki, do komnaty mej rodzicielki. (Pieśń nad pieśniami 3, 4)

• Zabrany został, by złość nie odmieniła jego myśli albo ułuda nie uwiodła duszy: (Księga Mądrości 4, 11)