Mądrość Syracha, 50

Aiheeseen liittyvät säkeet Mądrość Syracha, 50:

Rozdział 50 Ecclesiastical opisuje świętowanie Feastu Tabernakusa przez najwyższego kapłana Simão, syna Oniasa. Święto to opisano z dużym naciskiem, podkreślając znaczenie kapłana, Jego majestatyczny wygląd i jego modlitwy na korzyść ludu. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

Kapłańska 23:34: „Porozmawiaj z dziećmi Izraela, mówiąc: w ciągu piętnastu dni tego siódmego miesiąca będzie święto Pana przez siedem dni”. Ten werset jest przykazaniem Bożym dla Izraelitów, aby świętować święto tabernacles, które jest ucztą opisaną w kościelnym 50.

Nehemiasz 8:17: „I cały zbór tych, którzy wrócili z niewoli, stworzyli kabiny i zamieszkały w nich; ponieważ nigdy nie robili dzieci Izraela; i było wiele radości”. Ten werset opisuje, w jaki sposób Żydzi odwrócili się od wygnania w Babilonie, świętowali ucztę Tabernakusa, mieszkając w kabinach podczas imprezy, jako sposób na zapamiętanie czasu, w którym byli koczownikami.

Zachariasz 14:16: „I stanie się, że wszyscy, którzy pozostaną ze wszystkich narodów, które pojawiły się przeciwko Jerozolimie, powstają z roku na rok, aby wielbić króla, pana gospodarzy i świętować święto Tabernaku”. Ten werset opisuje proroctwo o przyszłości, kiedy wszystkie narody będą czcić Boga i świętują święto tabernacles w Jerozolimie.

Jan 7:37-38: „A ostatniego dnia Wielki Dzień Święta Jezus postawił się stojąc i płakał, mówiąc: jeśli ktoś jest spragniony, przyjdź do mnie i pije. Ktokolwiek wierzy we mnie, jak on, tak jak on, tak jak on, tak Mówi Pismo Święte, rzeki żyjącej wody będą wybiegać z twojego łona ”. Ten werset opisuje, w jaki sposób Jezus wykorzystał Święto Taberakli jako okazji, aby zaprosić ludzi do uwierzenia w Niego i otrzymania życia wiecznego.

Objawienie 21:3: „I usłyszałem wielki głos z nieba, który powiedział: Oto tabernakulum Boga z ludźmi, bo wraz z nimi będą mieszkać, a oni będą Jego ludem, a ten sam Bóg będzie z nimi i będzie z nimi, i będzie waszym Bogiem. " Ten werset opisuje pogląd apostoła Jana na Nowy Jeruzalem, w którym Bóg zamieszkał z ludźmi. Pogląd ten może być powiązany z świętowaniem uczty Tabernakusa, który jest ucztą, która przypomina czas, w którym Bóg mieszkał z Izraelitów na pustyni w namiotach.