List do Hebrajczyków, 5
7. Z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił On gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości.
7. Z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił On gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości.
Hebrajczyków 5 zajmuje się znaczeniem kapłaństwa i roli arcykapłana, aby poświęcić ofiary dla grzechów ludu. Autor porównuje arcykapłana z Jezusem Chrystusem, zauważając, że Jezus został również nazywany przez Boga, by być najwyższym kapłanem i ofiarował ofiary grzechom ludzkości. Rozdział dotyczy również potrzeby duchowej dojrzałości i wiedzy Słowa Bożego, aby rozróżnić dobro a złem. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami pokrytych Hebrajczykami 5, umieszczonymi w kolejności bliskości tematów rozdziału.
Kapłańca 16:34: „A to będzie dla ciebie wieczny statut, abyście mogli pokonać dzieci Izraela za wszystkie ich grzechy raz w roku. I zrobił to tak, jak Pan mu nakazał”. Ten werset mówi o znaczeniu najwyższego kapłana w oferowaniu ofiar dla grzechów ludu, głównego tematu w Hebrajczykach 5.
Psalm 110:4: „Pan przysięgał i nie będzie żałował:„ Jesteś kapłanem na zawsze zgodnie z porządkiem Melchizedek ”. Werset ten cytowany jest w Hebrajczykach 5:6, gdzie autor wskazuje, że Jezus Chrystus został mianowany najwyższym kapłanem dla Boga, a także Melchizedek.
Przysłów 3:1-2: „Mój synu, nie zapomnij o moim prawie, ale trzymaj w swoim sercu moje przykazania; bo przedłużą twoje dni i dodają lat życia i pokoju”. Ten werset mówi o znaczeniu poznania i podążania za słowem Bożym, tematem poruszonym w Hebrajczykach 5:12-14.
Hebrajczyków 4:15: „Ponieważ nie mamy arcykapłana, który nie może litować się na nasze słabości, był kuszony we wszystkim na nasze podobieństwo, ale bez grzechu”. Ten werset podkreśla podobieństwo między Jezusem Chrystusem a najwyższym kapłanem pod względem Jego ludzkości i zdolnością do zrozumienia ludzkich słabości.
Hebrajczyków 6:1: „Dlatego, pozostawiając podstawy doktryny Chrystusa, nadal perfekcyjnie, a nie uwalniają fundamentu pokuty martwych dzieł i wiary w Boga”. Ten werset mówi o potrzebie duchowej dojrzałości i wzrostu w wiary, głównym tematowi w Hebrajczykach 5.
“Recorramos a Jesus e não às pessoas, pois só ele nunca nos faltará.” São Padre Pio de Pietrelcina
