List do Efezjan, 4
19. Oni to doprowadziwszy siebie do nieczułości [sumienia], oddali się rozpuście, popełniając zachłannie wszelkiego rodzaju grzechy nieczyste.
19. Oni to doprowadziwszy siebie do nieczułości [sumienia], oddali się rozpuście, popełniając zachłannie wszelkiego rodzaju grzechy nieczyste.
Rozdział 4 Efezjan zajmuje się jednością ciała Chrystusa, w którym wierzący są powołani do życia godnego otrzymanego wezwania, z pokorą, łagodnością i miłością. Rozdział podkreśla znaczenie komunii między członkami ciała Chrystusa i potrzebą pozbycia się grzesznych zachowań. Poniżej znajduje się pięć wersetów w kolejności bliskości tematów rozdziału, z wyłączeniem wersetów Efezjan 4.
Przysłów 15:1: „Łagodna odpowiedź odchyla furię, ale słowo trwa gniew”. Ten werset podkreśla znaczenie reagowania łagodnymi i miłymi słowami, a nie surowymi i niegrzecznymi słowami, które mogą powodować gniew i konflikt.
1 Piotra 3:8: „Wreszcie pragną całą tę samą odwagę, współczującą, braterską przyjaciółmi, miłosiernymi, pokornymi”. Piotr wzywa wierzących do „równej odwagi”, okazywania współczucia, braterskiej przyjaźni, miłosierdzia i pokorze.
Kolosan 3:13: „Wspieraj drugą, wybacz ci, jeśli ktoś ma powód narzekania przeciwko innym. Tak jak Pan ci się wybaczył, więc wybacz”. Ten werset podkreśla potrzebę znoszenia się i wybaczenia sobie nawzajem jako wyraz miłości, którą Chrystus ma dla nas.
1 Jana 4:20: „Jeśli ktoś twierdzi:„ Kocham Boga ”, ale nienawidzcie jego brata jest kłamcą, bo ten, kto nie kocha swojego brata, którego widzi, nie może kochać Boga, którego nie widzi. " Jan podkreśla, że nie można kochać Boga i nienawidzić Jego brata, ponieważ miłość Boża prowadzi nas do wzajemnej miłości.
Efezjan 5:18: „A ty nie pijesz winem, w którym jest rozpusta, ale napełniasz cię z Ducha”. Ten werset podkreśla znaczenie bycia pełnym Ducha Świętego, a nie poddania się grzesznym zachowaniom, takim jak pijaństwo.
“De que vale perder-se em vãos temores?” São Padre Pio de Pietrelcina
