1 Całe zgromadzenie Izraelitów wyruszyło na rozkaz Pana z pustyni Sin, aby przebyć dalsze etapy. Potem rozbili obóz w Refidim, gdzie lud nie miał wody do picia.
2 I kłócił się lud z Mojżeszem mówiąc: Daj nam wody do picia! Mojżesz odpowiedział im: Czemu kłócicie się ze mną? I czemu wystawiacie Pana na próbę?
3 Ale lud pragnął tam wody i dlatego szemrał przeciw Mojżeszowi i mówił: Czy po to wyprowadziłeś nas z Egiptu, aby nas, nasze dzieci i nasze bydło wydać na śmierć z pragnienia?
4 Mojżesz wołał wtedy do Pana i mówił: Co mam uczynić z tym ludem? Niewiele brakuje, a ukamienują mnie!
5 Pan odpowiedział Mojżeszowi: Wyjdź przed lud i weź kilku ze starszych Izraela ze sobą. Weź w rękę laskę, którą uderzyłeś Nil, i idź.
6 Oto Ja stanę przed tobą na skale, na Horebie. Uderzysz w skałę, a wypłynie z niej woda, i lud zaspokoi swe pragnienie. Mojżesz uczynił tak na oczach starszyzny izraelskiej.
7 I nazwał to miejsce Massa i Meriba, ponieważ tutaj kłócili się Izraelici i wystawiali Pana na próbę, mówiąc: Czy też Pan jest rzeczywiście wśród nas, czy nie?
8 Amalekici przybyli, aby walczyć z Izraelitami w Refidim.
9 Mojżesz powiedział wtedy do Jozuego: Wybierz sobie mężów i wyruszysz z nimi na walkę z Amalekitami. Ja jutro stanę na szczycie góry z laską Boga w ręku.
10 Jozue spełnił polecenie Mojżesza i wyruszył do walki z Amalekitami. Mojżesz, Aaron i Chur wyszli na szczyt góry.
11 Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, Izrael miał przewagę. Gdy zaś ręce opuszczał, miał przewagę Amalekita.
12 Gdy ręce Mojżesza zdrętwiały, wzięli kamień i położyli pod niego, i usiadł na nim. Aaron zaś i Chur podparli jego ręce, jeden z tej, a drugi z tamtej strony. W ten sposób aż do zachodu słońca były ręce jego stale wzniesione wysoko.
13 I tak zdołał Jozue pokonać Amalekitów i ich lud ostrzem miecza.
14 Pan powiedział wtedy do Mojżesza: Zapisz to na pamiątkę w księgę i wyryj to w pamięci Jozuego, że zgładzę zupełnie pamięć o Amalekicie pod niebem.
15 Potem Mojżesz zbudował ołtarz, który nazwał Pan-Nissi,
16 gdyż mówił: Ponieważ podniósł rękę na tron Pana, dlatego trwa wojna Pana z Amalekitą z pokolenia w pokolenie.
Versículos relacionados com Księga Wyjścia, 17:
Exodus 17 opowiada o historii bitwy między Izraelitów a Amalequites, w której Mojżesz wstąpił do Boga, podczas gdy Joshua prowadzi bitwę. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:
Wyjście 15:3: „Pan jest wojownikiem; Pan jest Jego Imą”. Ten werset opisuje Boga jako wojownik, który jest istotny dla bitwy opisanej w Wyjściu 17.
Powtórzonego Prawa 25:17-19: Ten fragment opowiada o bitwie między Izraelitów a Amalequites, które miały miejsce w Refidim. Werset 19 jest szczególnie istotny, ponieważ oświadcza, że Bóg nakazał Izraelici całkowicie zniszczyć Amalequites.
Psalm 121:2: „Moja pomoc pochodzi od Pana, który stworzył niebo i ziemię”. Werset ten podkreśla zaufanie do Boga w czasach trudności, coś, co Izraelici wykazali podczas bitwy na Wyjściu 17.
Izajasza 41:10: „Nie bój się, bo jestem z tobą; nie bój się, bo jestem twoim Bogiem. Wzmocniam cię i pomogę; trzymam cię moją zwycięską prawą ręką”. Ten werset oferuje zachętę i pocieszenie, coś, co Bóg ofiarował Izraelitach podczas bitwy w Exodus 17.
Filipian 4:13: „Mogę zrobić wszystko w tym, kto mnie wzmacnia”. Ten werset podkreśla ideę, że Bóg daje ludziom siłę i zdolność radzenia sobie z wyzwaniami i trudnościami, czymś, czego Izraelici doświadczyli podczas bitwy w Exodus 17.
Luvut: