Księga Liczb, 20

Aiheeseen liittyvät säkeet Księga Liczb, 20:

Liczby 20 opowiada o śmierci Miriam, siostry Mojżesza i braku wody dla społeczności Izraela, która ostatecznie generuje serię konfliktów. Mojżesz i Aaron idą na tabernakulum, aby szukać wskazówek Boga, i instruuje Mojżesza, aby przemówił do skały, aby dać ludziom wodę. Jednak Mojżesz, zirytowany skargami ludu, kończy zraniony skałą swoją prętą, która nie spada Boga. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi liczbami 20:

Psalm 106:32-33: „Z wodą walk wywarli ich złość, i z tego powodu źle zastąpili Mojżesz. Bo zaostrzyli swojego ducha, tak że pospiesznie mówił wargami”. Ten psalm odnosi się do odcinka opowiadanego w liczbach 20, w którym lud Izraela narzeka na brak wody, a Mojżesz działał impulsywnie i krzywdzi skałę kijem.

Izajasza 48:21: „Nie mieli spragnionego, kiedy zabrał ich przez pustynie; sprawił, że woda płynęła od skały do ​​nich; uderza w skałę, a woda tryskała”. Werset ten odnosi się do czasów, w których Izraelici wędrowali przez pustynię, a Bóg, przez Mojżesza, przynieśli wodę ze skały, aby zaspokoić pragnienie ludu.

Jana 4:13-14: „Jezus odpowiedział:„ Ci, którzy piją z tej wody, znów będą spragnione, ale ktokolwiek pije z wody, nigdy nie będę miał spragnionych. Przeciwnie, woda, że ​​stanę się źródłem wystarczenia wody tryskającej za życie wieczne „”. Werset ten odnosi się do żywej wody, którą oferuje Jezus, która symbolizuje życie wieczne i pełną satysfakcję z potrzeb duchowych.

1 Koryntian 10:4: „I wszyscy pili z tego samego drinka duchowego, ponieważ pili z duchowej skały, która im towarzyszyła, a ta skała była Chrystusem”. Werset ten odnosi się do skały zranionej przez Mojżesza, aby woda wywołała i zaspokoiła pragnienie ludu Izraela na pustyni. Paweł, na piśmie do Koryntian, nawiązuje związek między skałą, która zaspokoiła fizyczne pragnienie ludu na pustyni i Chrystusa, którzy gasi duchowe pragnienie wszystkich tych, którzy w Niego wierzą.

Objawienie 21:6: „I powiedział do mnie:„ To się skończyło. Jestem alfa i Omega, początek i koniec. Komu, którym pragnę swobodne picie ze źródła wody życia ”. Ten werset odnosi się do Nowego Jerozolimy, niebiańskiego miasta, które Bóg stworzy pod koniec czasu. W tym mieście wszyscy, którzy są spragnieni, będą mogli pić bezpłatnie ze źródła wody życia, które symbolizuje życie wieczne.