1 Przystąpcie, narody, by słuchać! I wy, ludy, natężcie uwagę! Niech słucha ziemia i wszystko, co ją napełnia, świat i wszystko, co na nim wyrasta!
2 Bo Pan kipi gniewem na wszystkich pogan i wrze z oburzenia na wszystkie ich wojska. Przeznaczył je na zagładę, na rzeź je wydał.
3 Zabici ich leżą porzuceni, rozchodzi się zaduch z ich trupów; od krwi ich rozmiękły góry,
4 całe wojsko niebieskie topnieje. Niebiosa zwijają się jak zwój księgi, wszystkie ich zastępy opadają, jak opada listowie z winnego krzewu i jak opadają liście z drzewa figowego.
5 Zaiste, mój miecz upoił się na niebiosach; oto spadnie na Edom, na lud, który przeznaczyłem na potępienie.
6 Miecz Pana spłynął krwią, pokryty jest tłuszczem, krwią jagniąt i kozłów, tłuszczem nerek baranich. Bo Pan święci ofiarę w Bosra, wielką rzeź obrzędową w kraju Edomitów.
7 Jak bawoły ludy padają, i naród mocarzy - jak woły. Ich ziemia opiła się krwią, proch jej nasiąknął tłuszczem.
8 Bo to dla Pana dzień pomsty, rok odwetu dla Obrońcy Syjonu.
9 Potoki Edomu obrócą się w smołę, a proch jego w siarkę; ziemia jego stanie się smołą płonącą.
10 Nie zagaśnie ni w nocy, ni w dzień, jej dym wznosić się będzie ciągle. Kraj pozostanie opustoszały z pokolenia w pokolenie, po wiek wieków nikt go nie przemierzy.
11 Pelikan i jeż go posiądą, puchacz i kruk go zamieszkają; Pan rozciągnie nad nim sznur nicości i ołowianki opustoszenia.
12 Kozły się w nim zadomowią. Nie będzie jego dostojników ani królestwa tam nie obwołają, wszyscy jego książęta będą niczym.
13 Ciernie wyrosną w jego pałacach, pokrzywy i osty w jego warowniach; będzie to nora szakali, dziedziniec strusich samic.
14 Zdziczałe psy spotkają się z hienami i kozły będą się przyzywać wzajemnie; co więcej, tam Lilit przycupnie i znajdzie sobie zacisze na spoczynek.
15 Tam się wąż gnieździć będzie i znosić jaja, wysiadywać młode i zgarniać je pod swój cień. Tam i sępy się zlecą, nie będą patrzeć szukając jeden drugiego.
16 Szukajcie w księdze Pańskiej i odczytajcie: Ani jednego z nich nie zabraknie! - Bo usta Jego, one rozkazały, i Duch Jego, On je zgromadził.
17 On też rzucił im los i Jego ręka podzieliła im ziemię sznurem mierniczym; na wieki będą ją dziedziczyli, mieszkać w niej będą z pokolenia w pokolenie.
Versículos relacionados com Księga Izajasza, 34:
Izajasza 34 opisuje osąd Boga na temat narodów, zwłaszcza Edomu, z powodu jego buntu przeciwko niemu. Rozdział podkreśla całkowite zniszczenie i spustoszenie, które przyjdą nad tymi niegodziwymi narodami w wyniku boskiej sprawiedliwości. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Izajasza 34:
Jeremiasz 49:17: „Tak mówi Pan gospodarzy, oto ciączę Babilon i uczyni go przedmiotem zdziwienia i szyderstwa; pusty będzie na zawsze”. Ten werset mówi o upadku Babilonu, jednego z narodów, które otrzymały sąd Boży.
Naum 1:8: „Z powodzią, która mija, zakończy jej miejsce; ciemność prześladuje jej wrogów”. Naum prorokuje zniszczenie Niniwy, niegodziwego miasta, które zostało osądzone przez Boga z powodu Jego okrucieństwa i grzechu.
Ezechiel 25:13: „Dlatego Pan Bóg mówi, wyciągnę również rękę o Edom i zabiorę od niego ludzi i zwierzęta; i stanieję się pustynnym; Ezechiel prorokuje zniszczenie Edoma, sąsiedniego narodu Izraela, który zbuntował się przeciwko Bogu i został przez niego osądzony.
Joel 3:19: „Egipt stanie się w opadaniu, a Edom na pustyni z powodu przemocy wobec dzieci Judy, których krew wlała się do jego ziemi”. Joel prorokuje zniszczenie Edoma z powodu jego przemocy wobec dzieci Judy.
Amos 1:11: „Tak mówi Pan, trzema przestępstwami Edomu i przez cztery nie usunę kar, ponieważ prześladował mieczem do swojego brata i naruszył jego jelit; twoje oburzenie na zawsze”. Amos potępia Edoma za swoje okrucieństwo i przemoc wobec ludu Izraela i prorokuje, że Bóg będzie ich oceniać za swoje grzechy.
Luvut: