Księga Ezechiela, 47

Biblia Tysiąclecia

1 Następnie zaprowadził mnie z powrotem przed wejście do świątyni, a oto wypływała woda spod progu świątyni w kierunku wschodnim, ponieważ przednia strona świątyni była skierowana ku wschodowi; a woda płynęła spod prawej strony świątyni na południe od ołtarza.

2 I wyprowadził mnie przez bramę północną na zewnątrz i poza murami powiódł mnie od bramy zewnętrznej, skierowanej ku wschodowi. A oto woda wypływała spod prawej ściany świątyni, na południe od ołtarza.

3 Potem poprowadził mnie ów mąż w kierunku wschodnim; miał on w ręku pręt mierniczy, odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść przez wodę; woda sięgała aż do kostek.

4 Następnie znów odmierzył tysiąc [łokci] i kazał mi przejść przez wodę: sięgała aż do kolan; i znów odmierzył tysiąc [łokci] i kazał mi przejść: sięgała aż do bioder;

5 i znów odmierzył jeszcze tysiąc [łokci]: był tam już potok, przez który nie mogłem przejść, gdyż woda była za głęboka, była to woda do pływania, rzeka, przez którą nie można było przejść.

6 Potem rzekł do mnie: Czy widziałeś to, synu człowieczy? I poprowadził mnie z powrotem wzdłuż rzeki.

7 Gdy się odwróciłem, oto po obu stronach na brzegu rzeki znajdowało się wiele drzew.

8 A On rzekł do mnie: Woda ta płynie na obszar wschodni, wzdłuż stepów, i rozlewa się w wodach słonych, i wtedy wody jego stają się zdrowe.

9 Wszystkie też istoty żyjące, od których tam się roi, dokądkolwiek potok wpłynie, pozostają przy życiu: będą tam też niezliczone ryby, bo dokądkolwiek dotrą te wody, wszystko będzie uzdrowione.

10 Będą nad nimi stać rybacy począwszy od Engaddi aż do En-Eglaim, będzie to miejsce na zakładanie sieci i będą tam ryby równe rybom z wielkiego morza, w niezliczonej ilości.

11 Ale jego błota i zalewy nie zostaną uzdrowione, one są pozostawione dla soli.

12 A nad brzegami potoku mają rosnąć po obu stronach różnego rodzaju drzewa owocowe, których liście nie więdną, których owoce się nie wyczerpują; każdego miesiąca będą rodzić nowe, ponieważ woda dla nich przychodzi z przybytku. Ich owoce będą służyć za pokarm, a ich liście za lekarstwo.

13 Tak mówi Pan Bóg: To jest granica, w której obrębie podzielicie kraj pomiędzy dwanaście pokoleń Izraela jako ich dziedzictwo. Dla Józefa dwie części.

14 Wy wszyscy będziecie posiadali po równej części, albowiem podnosząc rękę przysiągłem dać go waszym przodkom, a więc kraj ten przypadnie w udziale wam jako dziedzictwo.

15 Oto granice kraju: na północy od Wielkiego Morza w kierunku Chetlon aż do Wejścia do Chamat: Sedada,

16 Berota, Sibraim, które leży pomiędzy granicami Damaszku a granicami Chamat, aż do Chasor-Enon, które leży na granicy Chauranu.

17 Tak prowadzi granica od morza do Chasor-Enon, podczas gdy obszar koło Damaszku i obszar koło Chamat pozostają na północy, to jest część północna.

18 To jest granica wschodnia: biegnie ona pomiędzy Chauranem a Damaszkiem, pomiędzy Gileadem a krajem Izraela, Jordan ma stanowić granicę aż do Morza Wschodniego koło Tamar; to jest granica wschodnia.

19 To jest granica południowa w stronę Negebu: biegnie ona od Tamar aż do Meriba koło Kadesz, wzdłuż rzeki do Wielkiego Morza. To jest część południowa w stronę Negebu.

20 To jest granica zachodnia: Wielkie Morze stanowi granicę aż do tego miejsca, gdzie naprzeciw znajduje się Wejście do Chamat; to jest granica zachodnia.

21 Kraj ten podzielicie sobie według dwunastu pokoleń Izraela.

22 Podzielicie go przez losowanie jako dziedzictwo dla was i dla obcokrajowców, którzy mieszkają pośród was i którzy zrodzili synów pomiędzy wami; uważać ich macie za zrodzonych wśród synów Izraela, razem z wami jako pokolenia Izraela będą losować dziedzictwo,

23 a mianowicie w pokoleniu, w którym mieszka obcokrajowiec, przydzielicie mu jego dziedzictwo - wyrocznia Pana Boga.




Versículos relacionados com Księga Ezechiela, 47:

Ezechiel 47 opisuje wizję rzeki płynącej ze świątyni Bożej, która staje się coraz głębsza i obfita. Wody tej rzeki leczą się i dają życie wszystkim, co dotykają. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami tego rozdziału:

Psalm 46:4: „Istnieje rzeka, której kanały cieszą się miastem Bożym, świętym miejscem, w którym najlepiej mieszka”. Ten werset mówi o rzece, która przepływa przez miasto Boże, podobną do rzeki, która wypływa ze świątyni w Ezechiela 47.

Objawienie 22:1-2: „Potem anioł pokazał mi rzekę wody życia, jasną jak kryształ, który wychodzi z tronu Boga i baranka. Pośrodku ulicy miasta i po obu stronach Rzeka, było to drzewo życia, które produkuje dwanaście upraw rocznie, dając swoje owoce co miesiąc. A liście drzewa dotyczą gojenia narodów. ” Ten werset opisuje scenę podobną do rzeki Ezequiel 47, a woda życia leczy narody, a drzewo życia daje obfite owoce.

Jana 7:37-38: „W ostatnim i najważniejszym dniu uczty Jezus wstał i powiedział na głos:„ Jeśli ktoś jest spragniony, przyjdź do mnie i pije. Ktokolwiek wierzy we mnie, jak mówi Pismo, o Jego wnętrza wnętrz przepłynie rzeki żywej wody. ”„ Ten werset opisuje Jezusa jako źródło żywej wody, podobne do rzeki, która wypływa ze świątyni w Ezechiela 47.

Jeremiasz 17:7-8: „Ale błogosławiony jest człowiek, którego pewność siebie jest w Panu, którego pewność siebie jest. Będzie jak drzewo posadzone przez wody i to rozciąga jego korzenie na Ribeiro., Ponieważ twoje liście są Zawsze zielony. Nie będzie to zaniepokojeni w roku suszy, nie uda się przynieść owoców ”. Ten werset mówi o zaufaniu do Pana i dobrobycie tych, którzy mu ufają, podobnie jak dobrobyt życia, który powstaje wzdłuż rzeki Ezechiel 47.

Izajasza 55:1: „Przyjdź, wszyscy, którzy jesteście spragnieni, przyjdź na wody; i wy, którzy nie mają pieniędzy, przyjdź, kupuj! Przyjdź, kup wina i mleko bez pieniędzy i bez kosztów”. Ten werset mówi o swobodnym dostarczaniu wody, wina i mleka dla wszystkich tych, którzy są spragnieni, podobne do zapewnienia obfitej wody z rzeki Ezequiel 47.


Luvut: