Ewangelia Marka, 12

Aiheeseen liittyvät säkeet Ewangelia Marka, 12:

W St. Mark 12 Jezus nadal uczy ludzi i konfrontuje się z przywódcami religijnymi. Opowiada przypowieść o złych najemcach, w której przywódcy religijni są przedstawiani jako źli najemcy, którzy zabijają wysłane właściciela. Jezus jest kwestionowany przez faryzeuszy i Herodians o to, czy słuszne jest płacenie podatków Cezarowi. Odpowiada „na Cezara, co jest od Cezara i Boga, co jest Boga”. Skryba pyta Jezusa o to, co jest największym przykazaniem, a Jezus odpowiada: „Zagadasz Pana, Bogu, z całego serca, z całą twoją duszą, całym zrozumieniem i wszelkimi siłami twoimi”. Jezus obserwuje również ofertę bogatych i biednej wdowy, którzy dali wszystko, co musiał żyć.

Powtórzonego Prawa 6:5 - „będziesz kochać Pana Boga, całym swoim sercem, z całą twoją duszą i całą siłą”. Ten werset dotyczy odpowiedzi Jezusa na pisarza, który zapytał, jakie jest największe przykazanie.

Psalm 118:22 - „Kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się kamieniem węgielnym”. Jezus cytuje ten werset, mówiąc o przypowieści złych najemców, gdzie przywódcy religijni odrzucają Jezusa, który staje się kamieniem węgielnym.

Izajasza 5:1-2 - „Chcę zaśpiewać moją ukochaną piosenkę mojego przyjaciela o jego winnicy: moja ukochana miał winnicę na żyznym wzgórzu. Doskonałe vides; i zbudowane na środku wieży”. Przypowiedzią złych najemców jest aluzją do tego fragmentu z Księgi Izajasza, która opisuje, w jaki sposób Bóg opiekował się jego winnicą, ale ludzie, którzy ją kultywowali, byli niewierni.

2 Koryntian 9:7 - „Każdy z nich przyczynia się według serca, a nie ze smutkiem lub koniecznością; bo Bóg kocha tych, którzy dają radością”. Ten werset może być powiązany z ofertą biednej wdowy, która dała wszystko, co musiał żyć, ale z wesołym i hojnym sercem.

Rzymian 13:1 - „Każda dusza podlega władzom wyższym; bo nie ma władzy, która nie pochodzi od Boga; i istniejące władze zostały uporządkowane przez Boga”. Ten werset może być powiązany z odpowiedzią Jezusa na faryzeuszy i Herodians, gdy pytają, czy słuszne jest płacenie podatków od Cezara. Jezus odpowiada, że ​​musimy dać Cezara Cezara i Boga, co jest Boga, uznając autorytet Cezara za instytucję ustanowioną przez Boga.